Και το τριτο (και τελευταιο) κομματι της ιστοριας. Ξαναηρθα Berlin για ενα αλλο συνεδριο αρχες Δεκεμβριου. Και ξαναγουσταρα τρελα!
Αυτη τη φορα εμεινα στο Kempinski. 
Αν το ονομα σας λεει κατι, ειναι της γνωστης αλυσιδας ξενοδοχειων. Ειναι βασικα το πρωτο ξενοδοχειο της αλυσιδας και βρισκεται πανω στην Kudam. Δεν εξηγω πια, ξερετε ποια ειναι η Kudam. Το Kempinski εγινε αρχικα γνωστο οχι ως ξενοδοχειο αλλα ως εστιατοριο. Και ενω ηταν απο τα γνωστοτερα και πιο ακριβα στο Βερολινο, εγινε ακομη πιο γνωστο μεσω της “μισης μεριδας“. Οχι αυτο που λεμε “μισης μεριδα ανθρωπος“ και αναφερομαστε σε ανθρωπους τυπου Παυλοθαναση Γιανακοπουλου, αλλα “μισης μεριδας φαγητου“. Την οποια προσφερε το εστιατοριο Kempinski στις αρχες του αιωνα, προκειμενου ολοι ανεξαιρετως οικονομικης ανεσης να μπορουν να απολαμβανουν εστω και λιγο απο το gourmet φαι του και την καταπληκτικη θεση του. Μπορω να πω οτι το καθημερινο πρωινο διπλα στα μεγαλα παραθυρα με θεα την Kudam ηταν all the money!!!
Σε ενα απο τα καταστηματα του ξενοδοχειου γνωρισα και μια ηλικιωμενη Πολωνεζα που οταν ανακαλυψε πως ειμαι Ελληνας μου ειπε με σπαστα ελληνικα
"Με λενε Κατερινα Στανιση."
"Ναι, κι εγω ειμαι ο Πασχαλης Τερζης" ηθελα να της πω, αλλα δε νομιζω να καταλαβαινε το αστειο.
"Σας λενε Katarzyna δηλαδη."
"Ναι! Και ο πρωην αντρας μου (που εννοειται πως ηταν Ελληνας) λεγοταν Στανισης."
"Το ξερετε πως υπαρχει ενα γνωστο ντομπερμαν τραγουδιστρια που λεγεται επισης Κατερινα Στανιση?" "Φυσικα! Eιναι η ανιψια μου (εστω και πρωην)!"
Κοιτα ρε μικρος που ειναι ο κοσμος!
Ο κοσμος καθεται εξω στο πουτσοκρυο. 
Ολα τα μαγαζια εχουν εξωτερικη θερμανση και σε καθε καρεκλα υπαρχει μια κουβερτα. Δε μπορειτε να πιστεψετε ποσοι ανθρωποι καθονται εξω στο ψωλοκρυο (μη λεω συνεχεια πουτσοκρυο και γινομαι αισχρος και βαρετος).
Το Weihnachtsmarkt, η Χριστουγεννιατικη Αγορα μπροστα απο τη Gedächtniskirche.
Το φωτισμενο καταστημα ρουχων Peek & Cloppenburg. Απο κει ψωνιζομαι παντα.
Η εισοδος του KaDeWe. 
Φωταγωγημενη Kudam.
Το Weihnachtsmarkt στο Gendarmenmarkt. 
Ισως το πιο ωραιο της Γερμανιας. Χαλαλι το 1 ευρωπουλο που ζητανε για εισοδο.
Οι δυο πανομοιοτυπες εκκλησιες, 
το γερμανικο Dom 
και το γαλλικο Dom 
φωτογραφημενα απο την Konzerthalle.
Η φωτισμενη Unter den Linden 
στο υψος της Friedrichstraße με τα χλιδατα μαγαζια, τη Ferrari 
και λιγο πιο κατω τη Mercedes
που φιλοξενει και cafe. 
Τι να κλασει τωρα το Mercedes cafe στο Κολωνακι???
Λιγο πιο πανω στο σημειο που ο ποταμος Spree συναντα τη Friedrichstraße, το εστιατοριο Grill Royal, ενα απο τα πιο σικ του Βερολινου. http://www.grillroyal.de/
Και φυσικα ως χλιδατος ΝεοΕλληνας το τιμησα.
Ωραια ατμοσφαιρα και πολυ μα πολυ ωραιος κοσμος (ειδικα μετα που μπηκαμε εμεις).
Του μιλησες?
Ρε παιδια το θρασος εχει και καποια ορια. Τα οποια ομως δε σταματανε στο Hugh Grant, αρα του την επεσα. Εχω κολωσει μονο μπροστα στο Bono, ισως επειδη ηταν με τη γυναικα του, οταν τον ειχα δει. Ολους τους αλλους διασημους που εχω συναντησει τους εχω μιλησει και ηταν ολοι ευγενικοι.
Θα μπορουσα να του ειχα πει:
"Mr. Brad Pitt, I love you so much, I have seen all your films"
η
"Hugh are you?"
Αλλα δεν ηθελα να του σπασω τα αρχιδια και του ειπα:
"Σορυ που σε διακοπτω, αλλα τωρα που φυγαν τα κοριτσια (τουαλετα πηγαν) και βαριεσαι, ισως θελεις να ερθεις να βγαλεις μια φωτογραφια μαζι με τα δικα μας κοριτσια που σε γουσταρουν τρελα και αυτες και οι κορες τους."
Εμενα γιατι δε με γουσταρουν ουτε οι γιαγιαδες των κοριτσιων ρε πουστη? Δηλαδη τι παραπανω εχει αυτο το παπαρι ο Hugh Grant? Απλα ειναι πολυ ωραιος, πολυ πλουσιος και πολυ διασημος! Κατα τα αλλα δε διαφερουμε.
"Aaaaa I don’t think I can do it! I feel very self conscious!"
Τι σημαινει self conscious γαμω τα αγγλικα μου γαμω! Αυτοπεποιθηση δε σημαινει? Αυτος μου το λεει σα να ειναι προβλημα.... (Τελικα το τσεκαρα και self conscious ειναι το αντιθετο της αυτοπεποιθησης...)
"Whaaaat do you mean?" Τον ρωταω και απορει με την απορια μου. Η μαλακας ειναι η δεν καταλαβαινει αγγλικα σκεφτεται ο Hugh και μου εξηγει οτι ειναι πολυ κουρασμενος ενω φαινεται πως εχει πιει και λιγο παραπανω. Αν ομως αισθανθω καλυτερα θα ερθω. Τον ευχαριστω και φευγω. Απογοητευση στην παρεα αλλα το κεφι συνεχιζεται.
60€ το ατομο για σαλατες, steak, τρουφες, επιδορπιο, κρασι και Hugh ειναι ΟΚ. Στο ανιστοιχο ελληνικο εστιατοριο οι τιμες θα ηταν διπλοτριπλες!
Που παμε μετα? Μετα απο περπατημα 10 λεπτων στο πουτσοκρυο, και περνωντας απο ενα σωρο γαματα μαγαζια, 
ολα κλειστα ομως φτασαμε στο club Tausend.
"Τι live εχει σημερα?"
"Ενα συγκροτημα απο Ιαπωνια."
"Παιδια, γιαπωνεζικη μουσικη! Γουσταρετε?"
Καμια απαντηση...
"Αρα γουσταρετε, αλλα ντρεπεστε να το πειτε."
Τελικα το συγκροτημα απο Ιαπωνια επαιζε funk! Και επαιζε φανταστικα! Φανταστικα εκτος απο τη μουσικη ηταν και ολο το μαγαζι, ο κοσμος, η ατμοσφαιρα, ακομα και οι τιμες. 
10€ εισοδος για live (χωρις ποτο) ειναι πολυ καλα. 
Κατα τις 02.00 και αφου οι Γιαπωνεζοι την εχουν κανει, ο κοσμος σπαει σιγα σιγα. Ειναι και καθημερινη. 
Που πανε τωρα? "Cookies" μου λεει η σερβιτορα.
"Παμε Cookies?"
"Μπααααα! Ειμαστε κουρασμενοι."
Τελικα φυγαμε για το ξενοδοχειο αλλα τους επεισα να παμε καπου εκει κοντα, στο Schwarzes Cafe. Φοιτητοκοσμος, ρεγκε (και λακερδαι), μπυρες μεχρι πρωιας.
Ποτε θα ξαναπαμε ρε γαμωτο???
Ολες οι φωτος εδω:
http://picasaweb.google.de/nikoszardiniera/Berlin3#
.JPG)
.JPG)
.JPG)
