Τελειωσαν λοιπον οι ελληνικες μερες και νυχτες πολιτισμου μεσα σε πολικο (για τα ελληνικα δεδομενα) ψυχος. Πηγαμε στην Αρετη Κετιμε (που επαιξε σαντουρι και τραγουδησε στο Ομικρον, μια ρεμπετοταβερνα της Φρανκφουρτης) και στην τελευταια πανηγυρικη συναυλια στην Οπερα.
Αρετη Κετιμε
Η Αρετουλα ηρθε μαζι με το συγκροτημα της. Ενα βιολι, ενα παραξενο κοντραμπασο, κιθαρα και μπουζουκι. Ο μπουζουκτσης που ηταν και Περιστεριωτης επαιζε και πολιτικο λαουτο.Βασικα απο την Ηλιουπολη ηταν το παληκαρι αλλα εμενε 2 χρονια Περιστερι, στη Νεα ζωη. Σαν την Αντζελα Δημητριου! Η Αντζελα εμενε παλια Περιστερι (νομιζω μαλιστα στη Νεα Ζωη) και μετα μετακομισε Ηλιουπολη. Δε χαρηκε και ιδιαιτερα για την παρομοιωση, μας επαιξε ομως το "Φωτια στα Σαββατοβραδα" και το "Μ' αγαπαει, δε μ αγαπαει", γιατι αναγνωρισε οτι με Πολιτικα, Παραδοσιακα και λοιπα φαιδρα ασματα δε θα κερδιζε ευκολα το κουλτουριαρικο κοινο.
Ο Γιωργακης ηταν κουρασμενος πριν καν ξεκινησει το προγραμμα, γιατι δεν ειχε κοιμηθει το μεσημερι. Ξεκινησε και το νταβαντουρι μετα τις εννια, οποτε με ειχε συνεχεια στην πριζα: "Παμε να φυγουμε. Παμε στη μαμα!"
Αφου για να τον κρατησω λιγο πηγα κι εκατσα στην καρεκλα του καμεραμαν. Εκει του αρεσε, φατσα-καρτα στην Αρετουλα, ολα τα οργανα μπροστα μας, πρωτη καρεκλα πιστα. Εγω αισθανομουν λιγο αβολα. Απο τη μια τον κραταγα μη μου πεσει, απο την αλλη μονος μπροστα-μπροστα αισθανομουνα οπως στο σχολειο που με εβαζε ο δασκαλος τιμωρια ορθιο στον τοιχο για να με βλεπει για παραδειγματισμο ολη η ταξη και μετα στο πρωτο θρανιο για να με προσεχει μην κανω μαλακιες. Συν οτι ο τυπος με την καμερα ερχοταν συνεχεια και μας την κολλαγε στη μουρη.
Τελικα αντεξε καμια ωριτσα ακομα, αλλα μετα ειπε ξεκαθαρα χωρις να αφηνει πολλα περιθωρια διαλογου "Μπαμπα, παμε σπιτι!!!" Ενταξει ειχε παει κιολας δεκα και μιση, και γιαυτον ηταν ηδη περασμενα μεσανυχτα.
Grand Closing Concert
Η τελευταια συναυλια αναμενοταν να ειναι η καλυτερη. Η Ορχηστρα των Χρωματων (την ιδρυσε ο Μανος, οχι ο τεως υπουργος, ο Χατζιδακης εννοω) με διευθυντη το Μιλτο Λογιαδη θα ερχοταν με τη Φαραντουρη να παιξει μελοποιημενα ποιηματα Ελληνων ποιητων.
Οταν ειδα το προγραμμα του πρωτου μερους με κυριευσε ενας φοβος καθως θα ειχε συνθεσεις μεταξυ αλλων και του Δημητρη Μητροπουλου (καμμια σχεση με τον Τασο του Ολυμπιακου). Ο Μητροπουλος ηταν διευθυντης της Φιλαρμονικης της Νεας Υορκης (Φοβερη θεση, φανταστειτε τον διαδεχτηκε ο LeonardBernstein), αλλα δεν ηξερα τι ειδους συνθεσεις εκανε. "Ελα μωρε," ειπα "ποσο χαλια μπορει να ειναι? Το δευτερο μερος παντως θα ειναι σιγουρα καλο."
H συναυλια ξεκινουσε οχτω, κι εμεις οχτω παρα δεκα ειμασταν ακομα στο δρομο. Kοντα στην οπερα μεν, αλλα στο δρομο.
Σα βγεις στον πηγαιμο για τη Φρανκφουρτη, να ευχεσαι να μην ειναι υγρος ο δρομος, γιατι οταν βρεχει οι Γερμανοι ξεχνουν να οδηγουν. Μποτιλιαρισμα! Kαι στο φαναρι ενας τυπος διπλα μας, μεσα σ' ενα αυτοκινητο κανει χειρονομιες του Γιωργακη. "Τι θελει ο μαλακας?" σκεφτηκα και ανοιξα το παραθυρο. Τοτε αναγνωρισα το Μαριο ενα φιλο γιατρο απο το Mainz. Ο Μαριος λοιπον επεβαινε σε ενα ΤΤ και πηγαινε κι αυτος στην Οπερα επειδη ειχε διαβασει λεει το mail που του εστειλα. "Ωχ," σκεφτηκα, "ελπιζω να ειναι καλη η συναυλια, γιατι εχω παρει πολλους στο λαιμο μου αποψε."
Επι τη ευκαιρια, ρε Μαριε, θα ηθελα μια πληροφορια που σιγουρα τρωει αυτη τη στιγμη ολους τους αναγνωστες.
Ποσο παει ενα ΤΤ στη Γερμανια?
Γιατι ενα φιλαρακι απο την Ελλαδα πηρε αυξηση (ναι απο 680 παιρνει τωρα 750 ευρω το μηνα, το οποιο ειναι το διπλασιο του ημερομισθιου ενος Ελληνα βουλευτη) και εχει ακουσει οτι τα ΤΤ εδω ειναι πολυ φθηνα.
Τελoς παντων, ξανα στο δρομο για την οπερα, βιασυνη, παρκαρισμα ελληνικο, δηλαδη ημιπαρανομο, και τρεχαλα στην οπερα.
Ψιλογεματη η αιθουσα, αναμικτο κοινο, βασικα γερουσια, αρκετοι Ελληναρες του στυλ "ειμαι ο γαμαω, και παω και σε Μις Πιγκυ Ζηνα αλλα και σε Φαραντουρη" συνοδευομενοι απο κλασικες γκομενες του στυλ "ειμαι μουναρα και ειμαι αυτη που γαμαει ο γαμαω" και αλλοι ασχετοι ξενερωτοι ψευτοκουλτουριαρηδες σαν κι εμενα, ωραια ηταν, δε μπορω να πω.
Με το που κατσαμε ξεκινησε.
Πρωτος βγηκε ο Σπυρος Σακκας (τενορος) για να τραγουδησει με συνοδεια πιανου ποιηματα του Καβαφη.
.
.
.
.
Μιλαμε για πολυ πικρα! Επειδη ειμαι λιγο παλαιων αρχων (ξερετε πιανο, γαλλικα, ιππασια, κατηχητικο, Καρατζαφερης, Χριστοδουλος, ναζιστικη νεολαια) πιστευω οτι η μουσικη πρεπει να εχει η μελωδια η ρυθμο η και τα δυο. Αν δεν εχει τιποτα απο τα δυο, κατι δεν παει καλα. Ειχα ξανακουσει αυτο που λεμε contemporary music και ακομα δεν καταλαβαινω σε ποιον αρεσει, αλλα να μη γινω και γραφικος. Ισως ειναι θεμα μουσικης παιδειας αν και πιστευω οτι στην Ελλαδα η μουσικη παιδεια ειναι απο τις καλυτερες στον κοσμο. Στον τριτο κοσμο. Ξεκινας στο σχολειο μουσικη θεωρια με μια καθηγητρια που συναγωνιζεται με τη "γαλλικου" για το ποια θα ειναι το μεγαλυτερο θυμα καζουρας απο τους μαθητες. 2 φορες την εβδομαδα για ενα μισαωρο, ανεβοκατεβαζεις το χερι πανω-κατω-δεξια-αριστερα για να μαθεις το ρυθμο (1-2-3-4, 1-2-3-4). Το ιδιο πραγμα κανεις 5 φορες την εβδομαδα καθε πρωι στην προσευχη. Βεβαια δεν υπαρχει η δυνατοτητα για πιο πολλες ωρες μουσικης στο σχολειο γιατι προηγουνται αλλα μαθηματα οπως το πολυ σημαντικο μαθημα των θρησκευτικων, το οποιο ειναι σαφως πιο σημαντικο απο της μουσικης αλλα και απο ολα τα αλλα μαθηματα.
Κι αυτο γιατι σου μαθαινει χρησιμα πραγματα οπως τα εχει πει ο θεος και οχι οπως πανε να τα διαστρεβλωσουν οι αισχροι ανθελληνες και αντιχριστοι. Εχουμε και λεμε:
+ Η μονη αληθινη θρησκεια ειναι ο χριστιανισμος και συγκεκριμενα η ορθοδοξια. Ολα τα αλλα ειναι αιρεσεις.
+ Οι Ελληνες ηταν και θα ειναι παντα Χριστιανοι Ορθοδοξοι. Αρα οσοι δεν ειναι Χριστιανοι Ορθοδοξοι, σαφως δεν ειναι Ελληνες.
+ Στην Ελλαδα απαγορευεται ο προσυλητισμος (οταν γινεται απο αλλες θρησκειες).
+ Το Συνταγμα διαπιστωνει οτι η επικρατουσα θρησκεια ειναι η ορθοδοξια (Επισης η επικρατουσα διασκεδαση ειναι τα μπουζουκια!).
+ Η Εκκλησια υποστηριξε την Ελληνικη Επανασταση. (Ο αφορισμος ηταν σταχτη στα ματια των Τουρκων)
+ Οι σεξουαλικες επαφες πριν το γαμο ειναι αμαρτια.
+ Η μαλακια τυφλωνει.
+ Οι σεξουαλικες επαφες μετα το γαμο γινονται μονο για αναπαραγωγη και ποτε για ευχαριστηση.
+ Η μαλακια τυφλωνει.
+ Ο ανθρωπος προερχεται απο το χωμα και οχι απο κυτταρα, πιθηκους κλπ.
+ Η γη ειναι επιπεδη.
+ Η μαλακια τυφλωνει.
Και για να επανερθουμε στη μουσικη παιδεια, οταν τελειωσει το θεωρητικο παμε στο πρακτικο, και την ευθυνη πια την αναλαμβανουν τα πολιτιστικα κεντρα οπως ειχε ονομασει τα σκυλαδικα ο αγωνιστης Βαγγελης "Α στο διαολο" Γιαννοπουλος.
Fame Story, Ψινακης, Ναταλια Γερμανου, Καρρας, Σαλαμπασης, Εφη Θωδη, Γονιδης, Μπουγας, Φλωρινιωτης, Πεγκυ Ζηνα, Παπαριζα, Μικρουτσικος, Ρουβας, Αντζελα, Βας-Βας-Βας ο Παρασκευας, Αννα, Δεσποινα και παρα πολλοι αλλοι συνθετουν ενα απιστευτο πολιτιστικο σκηνικο που καμμια χωρα παγκοσμιως δε μπορει να επιδειξει.
Αλλα τον κορυφαιο ολων τον ανακαλυψα το καλοκαιρι του 2004 σε μια αφισα στη Ναυπακτο.
Καντε κλικ για να απολαυσετε το κουστουμι!!!
Πολυ πικρα που λετε ολο το πρωτο ημιχρονο. Ευτυχως ενα φιλαρακι ο Μανουσος ειχε φερει καλο πραμα απο το χωριο του στην Κρητη και αναψανε οι λουλαδες και οι ναργιλεδες μεχρι να σφυριξει το τελος ο διαιτητης ορχηστρας.
Μια Γερμανιδα απο μια σειρα πλαγια βλεποντας το Γιωργακη να αντεχει τη "μουσικη" χωρις να ρουφαει απο το ναργιλε μου, μου εκανε τη χαρακτηριστικη επιδοκιμαστικη χειρονομια με τον αντιχειρα.
Στο 2ο ημιχρονο βγηκε η Μαρια του Τηλεμαχου. Ομολογω οτι παντα σεβομουν τη φωνη αλλα δεν εκανα ιδιατερο κεφι να τη δω live γιατι δεν ηξερα αν θα την αντεξω για πολλη ωρα.
Οταν ομως βγηκε και ξεκινησε φαγαμε γκολ απο τα αποδυτηρια.
Ξεκινησε με τον εφιαλτη της Περσεφονης για να μας αποζημιωσει προφανως για το εφιαλτικο πρωτο ημιχρονο. Πωπω, σαν αγωνας του γαυρου στο Champions League ακουγεται (Τσαμπιονς Λινκ που λενε και οι τρισαθλιοι τηλεπαρουσιαστες μας).
Παρεμπιπτοντως, συγχαρητηρια στο γαυρο. Εστω και με καθυστερηση. Πολυ μεγαλη μπαλα στη Μαδριτη!!! (Ιστορικο αυτο που γραφω. Δε θα το ξεχασουν ποτε οι γαυροι). Παντως ελπιζω να ειναι μια συμπτωση και ξαναγυρισετε γρηγορα στις γνωστες επικες εμφανισεις σας. Ξερετε, το καθιερωμενο γκολ στο 87, "πορνη μπαλα", "κριμα κι αδικο", πιπα Herb κλπ.
Θεα λοιπον η Μαρια! Καθηλωσε κοινο και κριτικους που λενε!
Μονο το Γιωργακη δεν καθηλωσε, ο οποιος ξαφνικα θυμηθηκε οτι και διψαει και πειναει. Στον Κραουνακη που τον παρακαλαγα να φαει και να πιει (το Γιωργακη, οχι τον Κραουνακη) δεν ηθελε. Χτες που ο μαλακας (εγω) μεσα στη φουρια μου ξεχασα τη τσαντα με τα φαγητα του στο ακοκινητο (ετσι λεει το αυτοκινητο) ηθελε "Νερακι" και "Bretzel".
"Να περιμενουμε να τελειωσει?"
"Μπαμπα, νερακι!"
"Θες μια καραμελα?"
"Οχι, θελω Bretzel."
"Παρε μια καραμελα. Οπου να ναι, σε μια ωρα τελειωνει."
"Θελω νερακι!"
"Κοιτα την αρπα."
"Αρπα?"
"Ναι, αρπα. Ωραια δεν ειναι?"
"Θελω νερακι!"
Και τελικα βγηκαμε. Ελα ομως που το μπαρ ειχε κλεισει. Αλλα ειμασταν τυχεροι γιατι πετυχαμε μια φιλη που ηταν η manager στο εστιατοριο της Οπερας. Εκεινη την ωρα ειχε ενα event η Ernst & Young και αφου μας κερασε νερακι, μας ξεναγησε στο εστιατοριο ηλικιας 200 χρονων.
Στο τελος η Φαραντουρη βγηκε για 2 μπιζ μαζι με το βαρυτονο Τασση Χρηστογιαννη που τη συνοδευε. Τασσης, οχι Τασσος! Μπορει να ειχε τασεις, δεν ξερω.
Αυτο που μας χαλασε λιγο ηταν το οτι ξαναειπαν τα 2 τελευταια τραγουδια της συναυλιας. Αρχιζω να υποπτευομαι γιατι το εκαναν αυτο. Για να μην τους αναγκασουμε να μας πουνε κι αλλα και δεν τους αφησουμε να φυγουν, να πανε για μπυρες.
Και πιστευω οτι δεν ηταν αυτη η μοναδικη συνομωσια της βραδυας. Η αλλη ηταν το οτι εφτιαξαν τοσο χαλια το πρωτο μερος ωστε το δευτερο να φανει ακομα καλυτερο...
Ειμαι πολυ πουτανα ομως. Πως τα συνδυαζω τα γεγονοτα! Χαραμιζομαι εδω στα κωλοκλιματα! Πρεπει να γυρισω να γινω υπουργος Δημοσιας Πα-ταξεως. Ασυμμετρες απειλες να δουν τα ματια σας.
Αν βλεπετε ακομα γιατι οπως μαθαμε και στο κατηχητικο, ξερετε τι τυφλωνει...
Α ναι, και μια που τ' αναφεραμε, τα λαμογια δε λειπανε απο την εκδηλωση.
Αριστερα ο κος Γκαργκανας, διοικητης της Τραπεζας της Ελλαδος και δεξια ο κος monsieur le president Jean-Claude Trichet, προεδρος της ΕΚΤ, ο οποιος μιλησε αγγλικα με ψιλοαθλια και γερμανικα με τρισαθλια γαλλικη προφορα.
Και στο τελος βγαλαμε φωτογραφιες με το Σπυρο Σακκα που τον επιασε στο πιτσι-πιτσι η κουμπαρα η Αννα-Μαρια. Ολα κι ολα! Aξιοπρεπη και σεβαστα προσωπα σαν κι εμενα εχουνε κουμπαρες με αριστοκρατικα-βασιλικα ονοματα οπως Αννα-Μαρια. Δε μπορει να εχω φιλες που να λεγονται Σουλα, Βασω η Κατινα.
Και φυσικα πηγαμε και στο αστερι της βραδιας που μας δεχτηκε ευγενικα.
Αντε και του χρονου! Κουλτουρα να φυγουμε!
Ειμαι φαν της εδω και αρκετα χρονια.
Ο χωρος της συναυλιας, το Αθηνων Αρενα που παιζουν οι Ρεμοτερζηδες, δε με ενθουσιαζε ιδιατερα, οπως επισης και το αλμυρο εισιτηριο. Το φθηνοτερο που βρηκα ηταν στα 75 ευρα.
Ωραιος χωρος, αλλα αρχισα να ξενερωνω με τον κοσμο. Επροκειτο για το κοινο του Ρεμου. Ειδικα εκει που καθομουν που ηταν και τα ακριβα εισιτηρια ηταν τιγκα στα σακακια, τα εξωπλατα φουστανακια, τα ταγιερακια κλπ.
Οι φοιτητες που ηταν ντυμενοι πιο alternative μεχρι να διοριστουν στο δημοσιο και να αρχισουν να βγαζουν κι αυτοι λεφτα, ηταν στα μπαρακια στους εξωστες.
Επισης με ξενερωσε οπω παντα η καπνιλα. Μονιμο συστατικο της ελληνικης νυχτερινης διασκεδασης και οχι μονο. Εκει που καθομουν δε με χαλαγε πολυ γιατι δεν καπνιζε κανεις, ισως επειδη εμοιαζε η ατμοσφαιρα με Λυρικη Σκηνη, αλλα στο μπαρ που πηγα για να παρω ποτα επαθα σοκ. Υπηρχαν καμια 30αρια τσιγαρα διπλα μου, δηλαδη καπνιζαν ολοι.
Ξεκινησε αλλα να λεμε την αληθεια δε ζεστανε το κοινο, εμενα δηλαδη. Δε σκεφτηκα "Πωπωωω! Καμια σχεση με τα CD. Live ειναι τελειως πολυ καλυτερα!"οπως συμβαινει συνηθως στις περισσοτερες συναυλιες.
Το κοινο απο κατω κουνιοταν στις καρεκλες το οποιο μου φαινεται απιστευτη μαλακια. Η σηκωνεσαι και του δινεις να καταλαβει η βαλε κωλο κατω και ηρεμησε.
Καποια στιγμη αφησε το μικροφωνο, ειπε κατι στα πορτογαλικα που εμοιαζε με fumar, ανοιξε ενα κουτι Marlboro και αναψε τσιγαρο εν μεσω χειροκροτηματων. Πολυ γκαυλωσαν οι χαρμανηδες νεοελληνες με το θεαμα. Αραξε και σε ενα τραπεζι και ηπιε ενα ποτηρι νερο την ωρα που οι μουσικοι της συνεχιζαν σε instrumental στυλ. Τι να πεις? Μεγαλη γυναικα ειναι. 
Cesaria, πολλα πρασινα φωτα βλεπω. Μηπως εισαι κι εσυ βαζελα? Δε μας λες και τον υμνο στα πορτογαλικα? Silugu megalu! Den iparhu allu!
Στο τελος αναγκασε και το κοινο να σηκωθει οπως ταιριαζει σε μια τετοια συναυλια και να χορεψει. Μας ξεπεταξε σε μιαμιση ωρα. Αυτοι που πληρωσαν τα εισιτηρια των 90 ευρω δηλαδη, πληρωσαν 1 ευρω ανα λεπτο. Ουτε ροζ τηλεφωνο να επαιρναν. Η δευτερη μεγαλυτερη αρπαχτη που εχω δει. Η number 1 by far ηταν η συναυλια της Αρβανιτακη στο Mainz το καλοκαιρι του 2001. Μολις και μετα βιας λιγο παραπανω απο μια ωρα και αυτο μετα απο πολλα biz.
Τελος παντων, πολυ καλος ο Σεικιλος του Morricone, αρεσε στον κοσμο, και μετα μπηκε στο κυριως ζουμι με μουσικη απο ταινιες οπως “The Untouchables”, “Once Upon A Time in America”, “Once Upon A Time in the West”, “The Good, the Bad and the Ugly”, “Casualties of War”, “The Sicilian Clan” κ.α. για να τελειωσει με το “The Mission”. 
Τα τραγουδια του Κουγιουμτζη που θα γιορταζε και προχθες αν ζουσε ηταν ένα κι ένα. 
Α, ειδαμε κι ένα μικρο παιδακι! Και ηταν και ησυχο! (Σορρυ ρε Γιωργο μου που δε σε πηρα στο Νταλαγια, θα σε παρω άλλη φορα!)
.JPG)
.JPG)
.JPG)
