Ζαρντινιερα: Φεβρουαρίου 2010

Το χιονι επεφτε ασταματητο στη Φρανκφουρτη, και οχι Φραγκφουρτη. Frankfurt λεγεται η πολη και οχι Fragfurt, αλλα το ελληνικο προξενειο προφανως ξερει καλυτερα...
Γενικα αυτος ο χειμωνας μας εχει παει γαμιωντας... Η πτηση ηταν τιγκα κι εγω παλι “φορτωσα“ βλεποντας ολους τους λελεδες να μπαινουν μεσα με τα trolley.

Δεν εννοω τα κιτρινα λεοφωρεια-κατσαριδες με τις τεραστιες κεραιες, αλλα τα τις βαλιτσουλες με τις οποιες πας ενα μικρο ταξιδακι και τις παιρνεις μαζι μεσα στο αεροπλανο. Κι εγω κυκλοφορω με μια τετοια και βολευει, γιατι παιρνω μαζι μονο τα απαραιτητα, δηλαδη 2 σωβρακα, 2 πουκαμισα, 2 στριγκακια, μια εικονιτσα του Οσιου Ονουφριου, ενα φυλαχτο με Τιμιο Ξυλο, ενα θαυματουργο καβλιτζεκι “H Παναγια μαζι σου“, την πλαστικη μου κουκλα, φρεσκοσιδερωμενα προφυλακτικα, μαστιγια, δονητες, και εξτρα μπαταριες. Και γιατι φορτωσες, αφου κι εσυ κυκλοφορεις με τετοια βαλιτσα? Γιατι με ρωτησαν ευγενικα στο check-in αν μπορω να την παραδωσω μια και ηταν γεματη η πτηση, και το εκανα.
“Ολοι αυτοι οι μαλακες γιατι δεν το εκαναν???“ ρωτησα την αεροσυνοδο.
“Προφανως δεν ηθελαν“ μου απαντησε.
“Να τους υποχρεωσετε. Μπαινουν μεσα και να ψαχνουν μια ωρα να βρουν θεση για τα πραγματα τους.“
“Δε μπορουμε.“
“Τοτε πηγαινε να βοηθησεις το μαλακα τον Κινεζο που κοιταει σα χανος και δεν ξερει τι να κανει τη βαλιτσα του...“ Οχι τιποτα αλλο, αλλα αν δε βοηθησεις, μπορει να κατσει εκει 7-8 ωρες και να κοιταει σα χανος. Και μετα το Γερμανο, τον Αμερικανο και τον καθε μαλακα που προτιμαει να ιδρωσει για να στριμωξει μια βαλιτσα, ενα λαπτοπ, ενα μπουφαν, ενα i-phone/i-pod/i-gamisou σε μια τρυπα 2χ2 που ειναι ηδη γεματη, παρα να τα δωσει στο check-in και να τα παραλαβει στο αεροδρομιο. Γλυτωνεις 5 λεπτα αναμονη βαλιτσας και καθυστερεις κατα μιση ωρα μια πτηση....
“Προβληματα που εχεις ρε μαλακα?“ θα μου πειτε. “Εδω η χωρα βουλιαζει…“
Ναι ξερετε, με τρωγαν τ‘ αρχιδια μου αν θα κοψουνε το 13ο, 14ο, 15ο, 16ο μισθο στους δημοσιους υπαλληλους.... Μηπως θα το καταλαβουν οι δημοσιοι αν τους τα κοψουν ολα αυτα? Απο την πολλη δουλεια δεν προλαβαινουν να ξοδεψουν τους μισθους τους.

Εν τω μεταξυ μεσα στο αεροπλανο ανοιξαν ολοι τις εφημεριδες, αγγλικες, αμερικανικες, γερμανικες, ισπανικες. Ποτε δε μου αρεσαν οι γερμανικες ειδικα εφημεριδες. Τις ανοιγεις μεσα στην ασφυκτικα στενη θεση του αεροπλανου και γεμιζεις ολη τη σειρα. Λες και κανεις ιστιοπλοια. Ενω οι ελληνικες, καθιερωσαν στα τελη της δεκαετιας του 80 το σχημα tabloid, το οποιο ειχαν μονο οι σκανδαλοθηρικες πατσαβουρες της Αγγλιας. Αλλα απο τη μια ειναι πολυ πρακτικο και απο την αλλη το περιεχομενο θυμιζει Αγγλια. Η ποιοτητα των αρθρων των καλυτερων ελληνικων εφημεριδων δεν ειναι πολυ καλυτερη απο τα αρθρα για το καινουργιο φορεμα της Victoria Beckham της Sun η της Daily Bullshit. Ποτε δε μου αρεσαν οι γερμανικες εφημεριδες οπως ειπα, αλλα για πρωτη φορα τις αισθανθηκα οικειες. Ολες οι εφημεριδες σε ολες τις γλωσσες μεσα στο αεροπλανο, ειχαν πρωτοσελιδα το Γιωργακη και τον Παπακωνσταντινου. Αφου νομιζα οτι διαβαζαν τα ΝΕΑ και τον Ελευθερο Ρυπο. Παντως εδω και μερικες βδομαδες εχουμε χτυπησει τα πρωτοσελιδα σε ολες τις εφημεριδες του κοσμου! Με γεμιζει τρομερη υπερηφανεια (εθνικη παντα) το γεγονος οτι η παγκοσμια οικονομια κρεμεται απο την Ελλαδα. Ποτε δε θα μπορουσε να φανταστει ο Φον Μπηχτενβγαλτεν γερμανοκαπιταλας οτι η ευημερια του και η επιβιωση της οποιασδηποτε high tech ντεμεκ επιχειρησης του θα κρεμεται απο τα αρχιδια του Βαγγελη Σκορδοπουτσογλου που ξυνει την καραπουτσαρα του 20 χρονια σε μια δημοσια υπηρεσια και θελει να βγει στη συνταξη στα 38 του.
Αδερφια μη μασατε! Αυτοι μας χρειαζονται οχι εμεις! Γιαυτο μην κανετε πισω και υποκειπτετε στις πιεσεις των κερδοσκοπων, της παγκοσμιοποιησης, των Γυφτοσκοπιανων, των λαθρομεταναστων και των Τσιπροαλαβανων. Avanti popolo, alla riscossa, bandiera rossa trionfera!

Τελικα το αεροπλανο ξεκινησε και με εφερε σε 1 και 45’ σε μια ξενερωτη Ευρωπαικη πολη. Τη Βαρκελωνη. Οπως περσι, ξανα στη World Mobile Conference, τη μεγαλυτερη εκθεση σχετικα με την κινητη τηλεφωνια παγκοσμιως. Σε ενδιαφερει? Καθολου! Αλλα ευκαιρια να παω σε ωραια πολη με καλο καιρο, δεν τη χανω. Δυστυχως, ενω εκανα αμαν να δω λιγο ηλιο, πετυχα τον (οπως μου ειπαν οι ντοπιοι) χειροτερο χειμωνα της Βαρκελωνης. Απο τα Χριστουγεννα βρεχει συνεχως! Γαμω τη γκαντεμια μου γαμω!

Γενικα, οταν φτανω σε αυτην τη γαμημενη πολη, με πιανει παντα μελαγχολια. Γιατι?
Γιατι σκεφτομαι πολυ απλα: Γιατι δεν ειναι η Αθηνα ετσι? Μοιαζει παρα πολυ η Αθηνα με τη Βαρκελωνη. Διπλα στη θαλασσα ειναι κι η Αθηνα. Στη Μεσογειο. Παραλιες και λοφους και βουνα εχει. Ωραιο καιρο εχουμε. Ολυμπιαδα καναμε. Πολιτισμο εχουμε. Για να ειμαστε ακριβεις, κληρονομησαμε, δε χρειαστηκε να χτισουμε. Χτισαμε ομως με τσιμεντο οτι μπορουσαμε. Και ακομα συνεχιζουμε. Το πρασινο το φαγαμε οσο μπορουσαμε. Γιατι οι Βαρκελωνιοι καταφεραν να φτιαξουν μια ανθρωπινη πολη? Αυτοι ειναι εξυπνοι κι εμεις μαλακες? Μαλον! Και στη φατσα μας μοιαζουν, αλλα αυτο που με τσαντιζει πιο πολυ απο ολα ειναι οτι βλεπεις χαρουμενους ανθρωπους και οχι τις στραβωμενες σκατοφατσες μας. Δειτε μερικες ωραιες φατσουλες.

Ρωσιδακια απο τη CBOSS. Ειναι καθε χρονο εκει για να καυλωνουν και τον καθε πικραμενο...

Η παρουσιαση του τηλεφωνου της Microsoft.

Στελνει mails, μπαινει στο internet, παιζει mp3 και βιντεακια, πλενει τα πιατα, αλλαζει λαδι στο αυτοκινητο, αλλαζει και το μωρο που εχει χεστει, κανει πιπες... Α, τηλεφωνει κι ολας, και αν βαριεσαι να μιλησεις, μιλαει αυτο.

Καποιες ενδιαφερουσες (????) συζητησεις μεταδιδονται μεσω γιγαντοοθονων και στον υπαιθριο χωρο της εκθεσης, ετσι ωστε να μη βρισκεις πουθενα ησυχια...

Ενας μαλακας Κινεζος, επιδεικνυει το χειρισμο του mp3 player με την κινηση των ...ματιων!!!

Θυμαστε το ανεκδοτο με τον Ελληνα που κλανει με θορυβο σε συνεδριο νεας τεχνολογιας και τον ρωτανε οι υπολοιποι "Τι εκανες τωρα?" και αυτος απανταει "Εστειλα Fax". Ε, για κατι παρομοιο μιλαμε.

Εντυπωσιακη η Blackberry.

Και η Sony Ericsson. Ημουνα (Πως λεμε "ηπουτσα") ακριβως διπλα.

Samsung

Huawei

Orga systems. Αν περιμενατε να γραψω οrgasm την πατησατε...

Στο επισημο congress party επαιξαν οι Duran-Duran.

Τους θυμαστε? Φυσικα. Εγω θυμαμαι ακομα τα κοριτσακια που τσακωνοντουσαν μεταξυ τους, αν ο Simon le Bon ειναι πιο "αντρας" απο το George Michael. Τελικα δεν ειναι...

Τα ανθρωπακια της Comverse.

Jamon-Jamon! Gamato. To τσακισα!

Το φωταγωγημενο Palau Nacional.

Οχι. Δεν πηγα σε κυριλε μπουρδελο.

Πηγα στο παρτυ της Ericsson. Αν και τωρα που το ξανασκεφτομαι, δεν εχει και τρομακτικη διαφορα...

Με επαγγελματιες χορευτες...

...και ερασιτεχνες. Τι σας λεει το τριμουνο απο τη Σουηδια?

Μου εκανε εντυπωση το πρωι απο το δωματιο του ξενοδοχειου η ουρα που περιμενε στο μαγαζακι.

Το εκοψα για ενεχυροδανειστηριο.

Και το μονο μερος που καταφερα να (ματα-ξανα)δω απο τα αξιοθεατα.

H Sagrada Famila του Gaudi.

Το μετρο της Βαρκελωνης ειναι λιγο στεναχωρο, ειδικα αν το συγκρινω με αυτο της Αθηνας.

Για να λεμε και την αληθεια, το μετρο της Αθηνας ειναι καταπληκτικο. Παραμενει πεντακαθαρο και οπου και να εισαι ακους Χατζιδακη και Morricone. Τρομακτικη αντιθεση με την επιφανεια. Αφηστε με στα υπογεια.

Και η διαφορα αρχιτεκτονικης μεταξυ Αθηνας και Βαρκελωνης ειναι τρομακτικη!

Απλα οταν εχεις παντου γυρω σου ασχημια και μπιχλα, στο τελος τη συνηθιζεις. Και μετα σου φταινε οι Γερμανοι που δεν πληρωνουν αποζημιωσεις. Δωστε κατι ρε παιδια. Να πληρωσουμε τη συνταξη κανενος ανημπορου 40χρονου δημοσιου υπαλληλου...

Στο βαθος του δρομου το Dibidabo. Ο Λυκαβηττος της Βαρκελωνης.

Κατι που μου κανει παντα εντυπωση ειναι οι διασταυρωσεις των δρομων.

Δεν ειναι διασταυρωσεις, αλλα δια-ρομβωσεις. Οι δρομοι δε σχηματιζουν σταυρους, αλλα ρομβους. Ετσι και πιο ωραιος ειναι ο χωρος (πιο ανοιχτος) και αφηνουν χωρο για παρκαρισμα. Στο κεντρο δεν ειδα ουτε ενα διπλοπαρκαρισμενο αυτοκινητο - που τα βαζουν οι πουστηδες? Η μηπως εχουν κι αυτοι αρχισει να λουγκριζουν και κυκλοφορουν με ποδηλατα?