Business στα Βαλκανια (Βουλγαρια)

Ειμαι στο αεροπλανο της Bulgaria Air και περιμενω να ξεκινησουμε επιτελους. Η ζεστη ειναι ανυποφορη, το αρκουδισιον δε δουλευει, οι θεσεις ειναι πολυ κοντα μεταξυ τους και το αεροπλανο ειναι σε γενικα αθλια κατασταση. Στην τουαλετα θα αποφυγω να παω. Με απλα λογια, μια ακομα αεροπορικη εταιρια που συναγωνιζεται την Ολυμπιακη. Το τερμιναλ του αεροδρομιου ειναι καινουργιο και οι Βουλγαροι ειναι πολυ περηφανοι που απεκτησαν αξιοπρεπες αεροδρομιο μεσα στη γενικη βαλκανομπαχαλοκατασταση που επικρατει στη χωρα. Κατι μου θυμιζουν ολα αυτα...

Ο Sandeep (Ινδος συναδερφος) στο αεροδρομιο


Η Σοφια δεν εχει και τιποτα το ιδιαιτερο να επιδειξει, εκτος απο μερικα εντυπωσιακα κτιρια και μνημεια. Η πολη θυμιζει Αθηνα πριν απο 15 χρονια, δηλαδη ειναι ψιλοβρωμικη, με αρκετα ετοιμορροπα κτιρια που χρειαζονται επειγοντως συντηρηση, διαλυμενα πεζοδρομια και χλιδα διπλα-διπλα στη μπιχλα.





Μπακαλικο







Οι γυναικες στη Σοφια ειναι απιστευτες. Δεν ειναι ιδιατερα ομορφες σε τελικη αναλυση, αλλα ειναι ειναι φοβερα εντυπωσιακες τοσο απο πλευρας διαπλασης (πολυ ψηλες και λεπτες με πεταχτους κωλους) οσο και απο πλευρας ντυσιματος (η γδυσιματος, αναλογα με το πως το βλεπει κανεις).









Μπαμπουσκες

Βουλγαρος Cowboy (Kauboyef)

Ο καθεδρικος ναος του Αλεξανδρου Νευσκι

Η Βουλη

Το αρχαιολογικο μουσειο

Εκθεση Ζωγραφικης

2 Αδερφια απο τη Σαλονικη κατασκευασαν το Κυριλλικο αλφαβητο,
Ο Κυριλλος (παντα καλοντυμενος δηλαδη) και ο Μεθοδιος.

Εξαγουμε πολιτισμο ρε πουστη ομως! Φραπεδουμπα!

Παντου ειναι αισθητη η παρουσια των ελληνικων εταιριων, πραγμα που προς μεγαλη μας περηφανεια αποδεικνυει οτι η Ελλαδα δεν ειναι μια τριτοκσομικη χωρα οπως υποστηριζουν οι ανθελληνικοι κυκλοι, αλλα μια απο τις πιο ανεπτυγμενες και πλουσιοτερες χωρες των Βαλκανιων.

Παντου ακουγεται επισης ελληνικη μουσικη, σε μαγαζια, καφετεριες, ακομα και στο δρομο. Ομολογω οτι αισθανθηκα πολυ περηφανος που το „Για τα λεφτα τα κανεις ολα“ ακουγεται σε ολα βουλγαροσκυλαδικα. Συνεχιζουμε να εξαγουμε πολιτισμο ρε πουστη!

Μην ξεχναμε αλλωστε οτι η Σοφια απεχει περιπου ενα τετραωρο με το αυτοκινητο απο το Solun, τη Σαλονικη δηλαδη, και οπως και να το κανουμε τα καρντασια που ειναι ολα αρσενικα οπως εχει τονισει επανειλλημενα ο νομαρχης, ανεβαινουν να περασουν το Σουκου με τις βολικες Βουλγαρες που οπως ειναι γνωστο ειναι ολες πουτανες (εκτος απο τη μανα μας και την αδερφη μας) και γουσταρουν να βιαζουν ομαδικα Ελληνες 17χρονους μαθητες που δεν εχουν τιποτα αλλο στο μυαλο τους απο το διαβασμα (τη μελετη, για να χρησιμοποιησω και την ορολογια γνωστου πνευματικοθρησκευτικοεθνικου ηγετη), την προστασια του περιβαλλοντος, και την πιστη στην εκκλησια.
Συγκινηση θα νιωσει οποιοσδηποτε βιωσει την κατανυξη με την οποια οι πιστοι Βορειοελλαδιτες πρωι πρωι της Κυριακης συνωστιζονται στις ορθοδοξες εκκλησιες της Σοφιας μετα απο τις κακουχιες της νυχτας, δηλαδη την πολυωρη και ασταματητη κραιπαλη στα στριπτιζαδικα. Οι εκκλησιες ειναι τα μοναδικα μερη της πολης που Κυριακη πρωι ειναι ανοιχτα (το Sin City κλεινει κατα τις εννια), δεν εχουν ακριβη εισοδο (ενα κερακι μονο), προσφερουν ζωντανη μουσικη, αλκοολ με παρελκομενα (μονο κρασι με κρακερακια μεν, αλλα ο παππας σε ταιζει με το κουταλι, σιγα μην κανει τετοιο πραγμα ο Τερζης), και ευκολη προσβαση σε τραπεζι και καρεκλα (εστω και στασιδι). Ολα τα παραπανω συν τη σωτηρια της ψυχης κανουν την επιλογη πραγματικα ακαταμαχητη και ουσιαστικα επιβεβλημενη. Μπραβο παιδια, παντα τετοια.

Οι τιμες ειναι παντως πολυ χαμηλες για ευρωπαικη(?) χωρα. Πληρωνεις σε λεβα (1 ευρωπουλο = 2 λεβα) λιγοτερο απ’ οτι θα πληρωνες σε ευρω. Μια χωριατικη σαλατα (που στη Βουλγαρια λεγεται Σιπσκο, αλλα αντι για κομματι φετα ειναι τριμμενη, σχεδον σαν την κρητικη „κουκουβαγια“) στοιχιζει 4-5 λεβα, δηλαδη 2,5 ευροπουλα. Τζαμπα!
Μια μπυρα στο το Sin City στοιχιζει 4 λεβα και το θεαμα ειναι καταπληκτικο. Καρασκυλαδικο με λειζερ, ημιγυμνες χορευτριες, ζωντανη (?) μουσικη (τα μισα τουλαχιστον τραγουδια ηταν ελληνικα) και ατελειωτες μιναρες απο τη Βιλγαρια. Ειχε και πιτσες...
Ο Σουηδος που ειχαμε μαζι μας τα ειχε δει ολα. „Κι εμεις εχιμε μιναρες στη Σιηδια, αλλα δεν κανιν ετσι“ καταφερε να ψελισει ο Per-Erik σοκαρισμενος απο το Nightlife των Βαλκανιων. Σημερα το πρωι δεν επρεπε να σηκωθει απο τις 7 το πρωι η παλιολουμπινα απο το Göteborg ομως. Göteborg, τι θυμηθηκα τωρα? Τη γκολαρα του Μητσαρα (Μητσαρα σκιστους την κωλαρα) το 1992 που ντριμπλαρε τρεις παικτες πριν την καρφωσει μεσα στο Gulevi. Η το 1984 που φεραμε 0-1 στη Σουηδια και μετα 2-2 στην Αθηνα. Α, μωρη Παναθα, απο τα ψηλα στα χαμηλα μας εχεις παει... (Πικρα!)

Τελος μπαταριας (οχι μπαταρια με τονο στο „α“ κρητικη, αλλα μπαταρια με τονο στο „ι“). Αδειασε και γλυτωσατε απο τις μαλακιες μου. Προς στιγμην ομως.

Συνεχιζουμε με photos.

Το πιο αθλιο και καταθλιπτικο μνημειο που εχω δει ποτε!!!

Το θεατρο

P.S. Αντε και χρονια μας πολλα!!!!!!!!!

3 χρονια πρωταθλητες Ευρωπης. Και μην ακουω μαλακιες του στυλ „για ενα χρονο ακομα“. Εννοειται πως δε θα το ξαναπαρουμε, αλλα πρωταθλητες Ευρωπης θα ειμαστε για παντα.

Και σηκωθειτε για τον εθνικο Υμνο:

ΣΗΚΩΣΕ ΤΟΟΟΟΟ!
ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ!
ΔΕ ΜΠΟΡΩ-ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ!!!!