Ζαρντινιερα: Salzburg GRE-SWE: Einai varia tou Zlatan i tsapou

Ελεος Οττο! Οχι αλλο καρβουνο!

Ειπαμε αμυνα αλλα οχι κι ετσι!

Παρολο που στο Offenbach με την τριτοκοσμικη ποδοσφαιρικα Αρμενια δεν κανα με ουτε μια ευκαιρια, περιμενα εμφανισεις τυπου Πολης η φιλικου με Πορτογαλια.

Ξεκινησαμαν λοιπον απο Φρανκφουρτη που ολα τα μπαλκονια ειναι σημαιοστολισμενα, ορισμενα με ελληνικες σημαιες.

Θα μου πειτε τωρα "και που ξερεις οτι ο τυπος ειναι Ελληνας και δεν ειναι Γερμανος φιλελληνας η οπαδος του Οττο?". Δεν ξερω, αλλα το δορυφορικο πιατο στο μπαλκονι διπλα στο χαλασμενο πλυντηριο που χρησιμευει σαν τραπεζακι, νομιζω οτι λυνει το μυστηριο.

Ο δρομος προς το Salzburg. Autobahn χωρις ορια ταχυτητας.

Και ευτυχισμενοι Σουηδοι απολαμβανουν τις πρωτες μπιρες στο τιμονι.

Σταση στο αεροδρομιο του Μοναχου για να παραλαβουμε τους υπολοιπους Ελληναρες.

Το αεροδρομιο του Μοναχου μου εκανε εντυπωση για το γεγονος οτι παρα του οτι ειναι το 7ο σε κυκλοφορια επιβατων στην Ευρωπη με περιπου 30 εκατομμυρια ταξιδιωτες το χρονο, ειναι παρα πολυ ησυχο και relaxed. Καθολου αγχος και βαβουρα οπως το μεγαλο αδερφακι του στη Φρανκφουρτη.

Οι μπαλες ετοιμες, σε βαζουν στο κλιμα του EURO.

H μπυραρια για στιγμες χαλαρωσης με μπυρα που φτιαχνεται μεσα στο αεροδρομιο.

Στο δρομο για το Salzburg περναμε απο το Alianz (πιο γνωστο και ως Aroganz) Arena. Το γηπεδο της BAyern, ενα απο τα καλυτερα (αν οχι το καλυτερο) αυτη τη στιγμη γηπεδα του κοσμου.

Και σταματαμε στις οχθες της Chiemsee για βαυαρικη μπυρα.

Η Fan Zone στο Salzburg.

Οι Ελληνες ψαχνουν για πολυοργασμικες νυμφομανεις Σουηδεζες αλλα βολευονται και με ψηλους ξανθους Σουηδους. Ειπαμε ο καλος ο μυλος ολα τα αλεθει. Τωρα που υπαρχει και η Τηλος...

Η Ολλανδια κανει το 3-0 επι της Ιταλιας. Αν τρωνε 3 γκολ οι παγκοσμιοι πρωταθλητες γιατι να μη φαμε κι εμεις? Μια ψυχη που ειναι να βγει...

Εξω απο το εστιατοριο Santorini ειναι ο τοπος συναντησης των Ελληνων οπαδων.
Ασματα οπως "Eιναι βαρια, βαρια η τσαπου του τσολια", "Ε-ε-ε, Ο-ο-ο, πουτσα και στο 04, πουτσα και στο 08", "Δε θα παρεις κυπελο ποτεεεεε, Σουηδε, Σουηδε-ε-ε" και αλλα πρωτοτυπα δονουν τη ζεστη αυστριακη νυχτα και ενωνουν Ελληνες και Σουηδους.

Καπακι ο Εθνικος Υμνος και οπως παντα μερικοι χαζοι που δεν ξερουν τι να κανουν το χερι τους την ωρα που τραγουδουν το σηκωνουν και χαιρετουν ναζιστικα.

Τελικα ο βλακας της φωτογραφιας δεν ειχε απλα αγνοια του τι κανουμε το χερι την ωρα του υμνου, αλλα αποδειχτηκε Χρυσαυγιτης και Καρατζαφερικος, δηλαδη πατριωτης οταν ξεκινησε με το τελειωμενο παρεακι του να φωναζει "Λαος-Στρατος-Εθνικισμος!"

Διπλα μας και ο Φερεντινος.

Το καστρο του Salzburg οπως φαινεται απο την απεναντι οχθη του ποταμου Salzach.

Και ενα κτιριο του Πανεπιστημιου,

με φοιτητριουλες που διαβαζουν σε ειδυλιακο τοπιο.

Το σπιτι που γεννηθηκε ο Μozart,

και το σπιτι που εμεινε ο Schubert.

Τετοια κουλα κανουμε οταν βγαινουμε στην Ευρωπη και οι ξενερωτοι Ευρωπαιοι νομιζουν οτι ο Μακης με το Λακη κυκλοφορουν και στην Αθηνα μονο με ποδηλατο.

Με το τελεφερικ ανεβαινουμε στο βραχο για να δουμε την πολη απο ψηλα και να πιουμε μπυρες.

Ενας Σουηδος προσφερει ενα λουλουδι σε μια Ελληνιδα,

εν μεσω χειροκροτηματων και ατελειωτου χαβαλε.
Το συνθημα "Δε θα παρεις κυπελο ποτεεεεε, Σουηδε, Σουηδε-ε-ε" ξαναπαιζει, και οι Σουηδοι ενθουσιαζονται και βαρανε παλαμακια μαζι με τους δικους μας.

Η θεα απο τη μπυραρια ειναι καταπληκτικη (ακομα δε σας εχω δειξει τιποτα).

Το "Χρυσο Δωματιο" του καστρου με την κεραμικη θερμαστρα στο βαθος.

Η θεα...

Το Salzburg. Λεγεται ετσι γιατι εγινε πλουσιο απο τα ορυχεια αλατιου που υπαρχουν στην περιοχη. Διασημo ειναι ως γενετηρα του Mozart και φυσικα απο τη "Μελωδια της Ευτυχιας", το "Sound of Music" με τη Julie Andrews. Στους κηπους του Mirabell εχει γυριστει η σκηνη με τα παιδια που τραγουδουν το Do-Re-Mi και σχεδον καθε κομματι της παλιας πολης (μνημειο παγκοσμιας πολιτιστικης κληρονομιαςτης UNESCO) φαινεται στην ταινια.