Ζαρντινιερα: Σικελια ΙΙΙ (Palermo)

Οχι, δεν τελειωσαμε με τη Σικελια. Μη χαιρεστε. Απλα δεν εχω χρονο να τα γραψω ολα μαζι.

Το Παλερμο λοιπον που μπορει να σας φερνει συνειρμικα εικονες με μαφιες, πιστολιδια, εκτελεσεις κλπ. ειναι μια κα-τα-πλη-κτι-κη πολη.

Μοιαζει πολυ με τη Βενετια, αλλα αντι για καναλια εχει δρομους. Και αντι για γονδολες, οι δρομοι ειναι γεματοι με χιλιαδες μηχανακια. Και οχι μονο οι δρομοι... Και οι πεζοδρομοι, και τα πεζοδρομια, και οι πλατειες, και τα παρκα. Μονο μεσα στα συντριβανια δεν ειδα, αν και μολις βγουν αμφιβια βεσπακια, θα τα βουτηξουν με τη μια μεσα.

Επισης προσεξα οτι ολοι φορανε κρανος. Βεβαια δεν το φορανε κανονικα, απλα το ακουμπανε στο κεφαλι με προσοχη (περιπου οπως φορανε οι Εβραιοι το σκουφακι τους, γιαρμουκα λεγεται αν δεν κανω λαθος) για να μη χαλαει το μαλι. Βεβαια ειναι μαλακες οπως ολοι οι Ευρωπαιοι που νομιζουν οτι φορανε το κρανος σωστα. Πρεπει καποιος να τους εξηγησει οτι το κρανος πρεπει να φοριεται οπως στην Ελλαδα, δηλαδη αγκαζε στο αριστερο χερι για να προσφερει πληρη καλυψη στο πιο ευπαθες, ευαισθητο και ζωτικο οργανο του ανθρωπινου σωματος, που οπως ειναι παγκοσμιως γνωστο ειναι ο αγκωνας. Ο αγκωνας τωρα δικαιωνεται!

Απο τη μια ο απιστευτος τροπος οδηγησης των Σιτσιλιανων και απο την αλλη ο φοβος μηπως παμε με αυτοκινητο και γυρισουμε με τα ποδια, ειπαμε απο το Μοντελο να παμε με το λεωφορειο (το μπουρδελο) στο Παλερμο. Λαθος μεγα!

Περιμεναμε στη σταση κανα 45λεπτο, μια ευγενεστατη κυρια μας εξηγουσε σε απταιστα ιταλικα που και πως να παμε και τελικα αφου σιχτιρισα τα λεωφορεια, την ευχαριστησα, πηρα το αυτοκινητο και ξεκινησα. Σε τελικη αναλυση, τοσα χρονια οδηγημα στην Αθηνα, τι να μας κλασει το Παλερμο? Η κυρια μολις μας ειδε να φευγουμε στεναχωρηθηκε για την ταλαιπωρια μας και μας ζητησε συγνωμη για την καθυστερηση του λεωφορειου. Ευγενικη κυρια απο το Μοντελο, μην ανησυχειτε! Κι εσεις αν ερθετε στην Ελλαδα και περιμενετε το λεωφορειο, τ΄αρχιδια μας θα παρετε! Κι εμεις νομιζουμε πως ειμαστε μοντελο, αλλα ειμαστε μπουρδελο...

Πριν παμε στο Παλερμο πηγαμε στο Monreale. Ενα πολυ ωραιο προαστιο, ντε μεκ Πανοραμα οπως λενε τα καρντασια στη Βορεια Ελλλλαδα. Εκει υπαρχει ενας πολυ εντυπωσιακος ναος, δε θυμαμαι ακριβως σε ποιον Αγιο η Αγια ειναι αφιερωμενος, ας τον πουμε η Παναγια η Μονρεαλιτισσα.

Αυτο που μου εκανε εντυπωση στο ναο ειναι οτι για να αναψουν τα φωτα πρεπει να ριξεις ενα ευρωπουλο στο μηχανημα. Α ρε Χριστοδουλε, τζαμπα μελετουσες την εποχη της επαναστασης. Δεν εκανες μια βολτα απο Παλερμο, να δεις πως κανει σωστες μπιζνες η εκκλησια.

Παντως η θεα απο το καμπαναριο ειναι εντυπωσιακη. Αξιζε το 1 ευρω που πληρωσα (Ειπαμε στην εκκλησια τιποτα δεν ειναι τζαμπα). Πισω στο βαθος (τον παιρνετε με παθος) το Παλερμο.

Και στο βαθος κηπος. Αραβικος. Οσοι εχετε παει Σεβιλλη...

Και τωρα επιτελους Παλερμο. Υπηρξαν εποχες (το 12ο αιωνα επι νορμανδικης κυριαρχιας) που ηταν η πιο πολυ-πολιτισμικη και σημαντικη πολη της Ευρωπης. Multi-Kulti που λενε και στα γερμανικα. Απο εδω περασαν Ελληνες, Ρωμαιοι, Αραβες, Βυζαντινοι, Νορμανδοι, Γερμανοι, Αγγλοι, Ισπανοι και Γαλλλοι και ισως κι αλλοι που τωρα μου διαφευγουν.

Το Παλατι των Νορμανδων. Σημερα στεγαζει το Κοινοβουλιο της Σικελιας.

Απο τα πιο εντυπωσιακα αξιοθεατα της πολης ειναι το Teatro Massimo. Επιβλητικο μεσα κι εξω ειναι το σημειο αναφορας στο “Νονο 3“, μια εντελως ξενερωτη ταινια με εκπληκτικο τελος. Να θυμισω την υποθεση: Στις πρωτες δυο ωρες της ταινιας ασχολουμαστε με το ποτε ο Andy Garcia θα πηδηξει τη Sofia Copolla, η οποια αν θυμαμαι καλα ειναι ξαδερφη του (στην ταινια). Ο Al Pacino (ο νονος) τα εχει κανει τατσι-μητσι-κωτσι με την εκκλησια (την καθολικη εννοειται) και προσπαθει να την πηδηξει (οικονομικα) παρολο που δεν ειναι ξαδερφη του. Ο Nicolas Cage ουτε παιζει στην ταινια παρολο που ο Copolla ειναι θειος του και η Sofia ξαδερφη του (στην πραγματικοτητα) ουτε προσπαθει να πηδηξει. Ατιμο Hollywood, πολυ μας μπερδευεις!
Για να μην τα πολυλογω ο νονος ο 3ος και μακρυτερος, σε αντιθεση με τα δυο προηγουμενα αριστουργηματα, ειναι εξαιρετικα βαρετος και ηλιθιος, στις 2 πρωτες ωρες. Στο τελευταιο μισαωρο ομως γινεται το ελα να δεις. Η Sofia στην ταινια εκτος απο κορη του σκηνοθετη ειναι και κορη του νονου (οχι αυτουνου που τη βαφτισε, του Al Pacino ντε!) ειναι τραγουδιστρια της οπερας και θα τραγουδησει την Cavalleria Rusticana. Υπο τη μουσικη λοιπον της οπερας και σε ζωντανο κινηματογραφικο χρονο, γινεται ο χαμος στο ισωμα, με δολοφονιες, δολοπλοκιες, αλλαξοκωλιες κλπ κλπ, με τελικο θυμα τη Sofia και τον ανυποπτο θεατη, ο οποιος εκει που εχει βγαλει το ξυραφι να κοψει φλεβες, εχει μεινει αναυδος απο το τελικο αποτελεσμα.

Το θεατρο (του παραλογου) που γινονται αυτα τα Σοδομα και Γομορα ειναι λοιπον το Teatro Massimo.