Ζει ο Μαυρογυαλουρος ?

Διαβαζοντας αραια και που το Spiegel και καμια γερμανικη εφημεριδα μου εκανε παντα εντυπωση το ποσο λιγο χωρο της επικαιροτητας καταλαμβανουν οι γερμανοι πολιτικοι. Επισης εντυπωσιακα ειναι αρθρα του ("καταπτυστου" η "ανθελληνικου" οπως το εχουν ονομασει σε διαφορες περιπτωσεις ελληνες πολιτικοι οταν δημoσιευσε αρθρα που δεν τους αρεσαν) Spiegel οταν παρουσιαζει την αναγνωρισημοτητα γερμανων πολιτικων. Αρκετα μεγαλο ποσοστο δεν αναγνωριζει τον (η την) καγκελαριο και πολυ μεγαλυτερο ποσοστο δεν μπορει να αναγνωρισει μικροτερους υπουργους και πολιτικους. Καθολου παραξενο σε μια χωρα που η πολιτικη δεν επηρεαζει την καθημερινη ζωη του πολιτη και οι πολιτικοι δεν εχουν γνωμη για τα παντα και φυσικα δε βγαινουν στην τηλορα για να κοκοροφαγωνονται. Στην πατριδα μας υπουργοι χωρις να θελω να αναφερω ονοματα (καλα ισως βαλω καμια φωτο) εχουν ειδικευτει μεχρι και στην προπονητικη ποδοσφαιρου.




Τη βδομαδα που μας περασε κατεβηκα μια γρηγορη στην Αθηνα.

„Greek newspapers?“ με ρωταει η αεροσυνοδος στο αεροπλανο.

„Βλεπω εχετε και γαμω τις ποικιλιες!“ της λεω κοιτωντας τον Αδεσμευτο Ρυπο και Το Β(λ)ημα.

„Excuse me?“

„No it’s OK, I ’ll take the Vima“.

Aνοιγω λοιπον το Βημα, και βλεπω τη συνθεση της νεας κυβερνησης. Δε μπηκα στον κοπο να τους μετρησω, αλλα τους εκοψα για καμια σαρανταρια νοματαιους (τελικα τα μετρησα τα παληκαρια και ειναι τριανταεννια, αλλα ξερετε οτι παντα υπερβαλλω λιγο). Υπηρχαν υπουργεια που ειχαν και 3 υφυπουργους! Και το καλο ειναι οτι τα παληκαρια δεν ειναι κομματοσκυλα που απλα θα καθονται και θα τσιμπανε ενα μισθουλακο των δεκα χιλιαδων ευρω. Ειναι ανθρωποι μορφωμενοι, εχουν τελειωσει δημοτικα, γυμνασια, λυκεια, μερικοι εχουν παει και πανεπιστημιο. Περασαν βεβαια αρκετα εως πολλα μαθηματα χωρις να δωσουν εξετασεις, αλλα υπηρχαν σημαντικοι λογοι. Πρωτα και βασικα ο καθηγητης ηταν ομοιδεατης. Μετα πως να το κανουμε, οταν εχεις ολη μερα ομιλιες, συγκεντρωσεις, νεολαιες, ολομελιες, συντονιστικα, επιτροπες, σχεδιασμο τραμπουκισμων, εκπαιδευσεις σε νεα οπλα, επιθεσεις σε αριστεριστες, μεταναστες, κομμουνια, δε μενει πολυς χρονος για διαβσαμα, αυτο ειναι γεγονος. Επισης ειναι ανθρωποι με κουλτουρα και γενικη παιδεια. Ολη μερα διαβασμα (Traffic, Espresso, Λοιπον, Αυριανη, Λιακοπουλος, Πλευρης) και το βραδυ που μενει χρονος ελαχιστος χρονος, μουσικη καλλιεργεια με Πλουταρχο, Πετρελη, Πεγκυ Ζηνα, Μαστροκωστα (ναι τραγουδαει κι αυτη! Και εχει μια φωναρα!) και φυσικα με τη (Σταυρωστε με, καρφωστε με) Εφη Σαρρη.

Τη θυμαστε που τραγουδουσε καποτε το „Τι ειχαμε, τι χασαμε, ψωλεο σε ξεχασαμε?“ Ηταν η εποχη που ειχαν βγει και τα ανεκδοτα του στυλ „Τι τρωει η Εφη Σαρρη οταν νηστευει? Ψωλεο σκορδαλια!“

Το γνωστικο τους επιπεδο φαινεται και απο το γεγονος οτι ολοι οι Ελληνες υπουργοι ανεξαρτητως παραταξης (δηλαδη ειτε πρασινης ειτε μπλε δεξιας) μπορουν καλλιστα να μεταπηδησουν απο το ενα υπουργειο στο αλλο. Ειτε γιατι απετυχαν παταγωδως, αλλα με τις εμπειριες που μαζεψαν, μπορουν να συνεχισουν το εργο τους σε αλλο υπουργειο, ειτε γιατι μπλεχτηκαν (αδικως παντα) σε σκανδαλο (βλεπε κουμπαροι, λαμογια, αποφυλακισεις εμπορων ναρκωτικων, προκλησης δυστυχηματος σε κατασταση μεθης, ξεπλυμα χρηματων κλπ.). Η διαδικασια στη 2η περιπτωση ειναι η εξης:

1. Η ελληνικη δικαιοσυνη των δημοσιογραφων βγαζει το σκανδαλο στη φορα.

2. Ο Βουλευτης υποστηριζει οτι εχει πεσει θεμα σκευωριας των πολιτικων του αντιπαλων.

3. Το κομμα του τον καλυπτει.

4. Βγαινουν κι αλλα στοιχεια, τα οποια τα βγαζουν οι πολιτικοι του αντιπαλοι.

5. Το κομμα του κραταει αποστασεις.

6. Η αιτηση για αρση της ασυλιας του καταψηφιζεται στη βουλη (ολα κι ολα, μπορει οι βουλευτες μας να ειναι πολιτικοι ανιπαλοι, αλλα υπαρχουν και στιγμες που η εθνικη ομοψυχια επιβαλεται), αλλα ο σαλος παραμενει.

7. Αναγκαζεται σε παραιτηση (γιατι απο μονοι τους δεν παραιτουνται ποτε) για το καλο της παραταξης (θεμελιωδης αξια σε καθε δημοκρατια)

8. Μετα απο ενα, το πολυ δυο χρονια επανερχεται σε αλλη θεση (γιατι οπως εχει πει και μεγαλος σε υψος πολιτικος „Σε 10 χρονια το πολυ θα το εχουμε ξεχασει, γιατι να το κρυψωμεν αλλωστε?“) σε ασχετο υπουργειο μεχρι την επομενη παραιτηση η ανασχηματισμο (για να γινει το κυβερνητικο σχημα πιο ευελικτο, να παιξει με τρεις κοντους δηλαδη).

Εκτος απο την πνευματικη καλλιεργεια, πρεπει επισης να μην ξεχασουμε και την κοινωνικη προσφορα των βουλευτων μας. Αναγκαζονται να συμμετασχουν σε εξουθενωτικες ομιλιες, συγκεντρωσεις, συνεστιασεις, γαμους, βαφτισεις, επετειους, επετηριδες, χοροεσπεριδες, κωλοτρυπιδες, μονο και μονο για να αφουγκραζονται τα προβληματα του λαου και να υποσχονται τη λυση τους. Καλος πολιτικος ως γνωστον ειναι αυτος που εχει παντα ετοιμη τη δικαιολογια, γιατι δεν πραγματοποιησε την υποσχεση που εδωσε.

Τολμω να πω οτι συγκινηθηκα φοβερα με τα προσωπα που ειδα. Γιακουματος, (Συγ)Καμμενος, Ιωαννιδης („Λευτερη, σου εχω πει εκατο χιλιαδες φορες, δε θελω να σουταρεις γαμω την Παναγια μου και το Χριστο μoυ“ για να σας θυμισω τις μαγικες ατακες του coach τις μαγικες Πεμπτες του μαγικου Αρη στη δεκαετια του 80) και πολλοι αλλοι εξαιρετοι Ελληνες εγγυωνται ΕΡΓΟ. Με το που προσγειωθηκα λοιπον διαπιστωσα αμεσως οτι η νεα κυβερνηση ειναι κυβερνηση εργων. Και εξαιρετικα γρηγορων μαλιστα. Η πολη καταπρασινη, οι δρομοι κομμενοι σαν απο χαρακα κια χωρις λακουβες, τα τραινα ακριβεστατα, τα πεζοδρομια πεντακαθαρα, οι αυτοκινητοδρομοι Autobahn, οι οδηγοι σταματανε στις διαβασεις για να περασουν οι πεζοι, οι δημοσιοι υπαλληλοι σκιζονται να εξυπηρετησουν τους πολιτες, οι πολιτες απαιτουν εργο απο τους πολιτικους, τα νοσοκομεια πολυτελεστατα, τα σχολεια κολλεγια, οι μπατσοι ευγενεστατοι, τα σπιτια χτισμενα με σχεδιο, με κοκκινα κεραμιδια και περιποιημενους κηπους κοκ. Το γεγονος οτι ειχα προσγειωθει στη Φρανκφουρτη, αποδεικνυει οτι απο τοτε που κυβερνα το παιδοβουβαλο ο Κωστακης, η Γερμανια βελτιωνεται ασταματητα. Μπραβο μας και σ’ ανωτερα!

John John (the blond throwing binelics)

Byron Multigift arloubising