Michel
Βουκουρεστι μετα απο μια εξαντλητικη μερα με τους Ρουμανους. Χαθηκε να με εξαντλησει καμια Ρουμανα? Τι Ταλιμπαν ειναι αυτες οι Ρουμανες ρε πουστη? Ενας μικρος αναγραμματισμος της λεξης ‘Ρουμανα ‘ και τα λεει ολα γιαυτες τις γυναικες...
Μπαινω λοιπον στο Mariott και πεφτω παλι φατσα-καρτα με 3-4 μου..., ε σορυ, ρουμανες μοντελες που στεκονται μπροστα απο ενα μεγαλο διαφημιστικο πλακατ. Και επειδη ειμαι και λιγο ψιλοανωμαλος, αντι να ασχοληθω μαζι τους, το ματι μου πεφτει πισω τους, στο πλακατ που γραφει για τον εορτασμο των 100 χρονων της Ρουμανικης Ποδοσφαιρικης Ομοσπονδιας! Ωπα, λεω, εδω ειμαστε. Λες εκτος απο τον Γκακατσεσκου να πετυχουμε και κανα Hagi? Και οπως ψαχνω να βρω το Hagi που πλακα-πλακα εχω ξεχασει τη (σκατο)φατσα του, βλεπω μπροστα το πρωτο μου ποδοσφαιρικο ινδαλμα και κανω ντου επιστρατευοντας τα αψογα γαλλικα μου!
Michel!!! Ζε τ’ αιμ, μον πετι χαμουρ! Βουλε βου κουσε αβεκ μουα? Αλλε-ρετουρ, μπον βουαγιαζ, σακ-βουαγιαζ, κονσομασιον και δε συμμαζευεται. Τον διακοπτω απο την κουβεντα του με τον τυπο που μιλαγε και τον αρχιζω στο μπλα-μπλα. Τoυ θυμιζω τον τελικο του Euro 1984 στο Parc des Princes, 2-0 την Ισπανια και τον τελικο του Πρωταθλητριων το 83 με τη Juve στην Αθηνα, πουτσα 1-0 απο το Αμβουργο. Γερναμε ρε πουστη! Συγκινημενος κι αυτος μου εξομολογειται ποσο πολυ με θαυμαζε παντα, αλλα ντρεποταν να εκδηλωθει δημοσια γιατι τα ειχε με το Maradona και δεν ηθελε να δινει δικαιωματα (ειναι και ευεξαπτος ο Diego), αλλα παντα ηθελε μια φωτογραφια μαζι μου.
_"Ωστε παντα ηθελες να βγαλουμε μαζι μια φωτογραφια Michel, ε?"
_"Βεβαιως!"
_"And you support Panathinaikos, of course! Correct?"
_"You are Panathinaikos fan?"
_"What else?"
_"OK, but an Olympiakos fan will take a picture of us. Agree?" και φωναζει εναν τυπο να μας φωτογραφισει.
_"OK! They are actually good guys, if they don’t talk."
Ερχεται ενας τυπος, παιρνει την καμερα και μας φωτογραφιζει.


Ceauşescu

Την αλλη μερα πρωι πρωι πριν ξαναπιασω δουλεια, πηγα για μια γρηγορη επισκεψη ακριβως απεναντι, στη Ρουμανικη Βουλη, πιο γνωστη ως παλατι του Ceauşescu!
Ειναι τo 2o μεγαλυτερο σε εκταση ενιαιο κτιριο στον κοσμο, μετα το Πενταγωνο (οχι το ΥΠ.ΕΘ.Α. στο Ψυχικο, το αμερικανικο εννοω). Ειναι το 3ο μεγαλυτερο στον κοσμο σε ογκο, μετα το Διαστημικο Κεντρο στο Cape Canaveral, και μια μεξικανικη πυραμιδα που δε θυμαμαι πως λεγεται, νομιζω ειναι η πυραμιδα του Speedy Gonzalez de Carlos Santana στη Guadalapapara.

Εφυγα απο το ξενοδοχειο, φωτογραφιζοντας τα εντυπωσιακα αυτοκινητα στην εισοδο...
Το παλατι χτιστηκε απο το 1984 ως το 1989, δηλαδη ο Δρακουλεσκου δεν το προλαβε ετοιμο.
"Μην ακους τι λενε για τον Ceausescu" μου ελεγε ο Andre, Ρουμανος φιλος (τελειως μουρλοκομειο).
"Την εποχη του κανενας δεν πειναγε. Ολοι ειχαν, δουλεια, σπιτι, περιθαλψη, σχολεια. Κανεις δεν ευημερουσε, αλλα κανεις δεν ειχε προβλημα. Τωρα? Κοιτα εδω!" Και μου εδειχνε συνεχεια τους αστεγους, τις ναρκομανεις πουτανες, και τους ξενους εργατες, που γυροφερναν βολτες στους βρωμικους δρομους της πολης τη νυχτα.
"Εχουμε γεμισει Μολδαβους, Ρωσους, Πακιστανους!"
"Σ’ αυτο εχεις δικιο!" του λεω. "Κι αν ρωτησεις τους πατριωτες φιλους μου στην Αθηνα, θα σου πουν οτι εχουμε προβλημα με τους μεταναστες. Και πριν με ρωτησεις, θα σου πω οτι εχουμε προβλημα και με Ρουμανους! Οι Ρουμανες ειναι πουτανες και οι Ρουμανοι δολοφονοι. Μετα τους Αλβανους ειστε οι δημοφιλεστεροι."
Τσαντιστηκε. Το ψιλομετανιωσα, αλλα τα ηθελε ο κωλος του.
_"Οσο για το οτι κανεις δεν ειχε προβλημα μωρε μαλακα Andre. Χαλαρωσε ρε! Κι εγω θα ηθελα πολυ να δουλευε αυτο το συστημα, αλλα αυτοι που το εφαρμοσαν δεν ηταν επαναστατες, ηταν απατεωνες. Και μαλιστα αδιστακτοι. Θυμαμαι μια συνεντευξη του Milos Forman που τον ρωτησαν που ειχε πιο μεγαλες δυσκολιες να δουλεψει, στην κομμουνιστικη Τσεχοσλοβακια η στο καπιταλιστικο Hollywood. Και ο Forman το ειπε απλα και περιεκτικα: Προτιμω τη δικτατορια του επιχειρηματια, παρα αυτη του γραφειοκρατη!"
_"Κοιταξε! Πολλοι ειχαν προβλημα! Αλλα οποιος κοιταζε τη δουλεια του και δεν εκανε το μαλακα, δεν ειχε ποτε." απαντησε ο Andre. "Οι μαλακες και οι ενοχλητικοι εχουν προβλημα σε καθε κοινωνια."
Ηθελα να τον ρωτησω αν ξερει τον αριθμο των ηλιθιων και των ενοχλητικων που βασανιστηκαν στα μπουντρουμια του Ceausescu και δολοφονηθηκαν απο τη Securitate στην εξεγερση του 89 για να μπορει σημερα ο Andre να κυκλοφορει στα μπαρακια με το αυτοκινητο του και να κανει διακοπες στην Ευρωπη... Αλλα πιασαμε κουβεντα για μπαλα και το ξεχασαμε και οι δυο.
Στους χωρους του παλατιου γυρισε ο Γαβρας τις σκηνες του Βατικανου για το Αμην. Επι τη ευκαιρια, ας γραψω και κατι για το Γαβρα. Στο τελος ομως.
Μια απο τις πολλες εντυπωσιακες αιθουσες.
Εμενα μου αρεσε πιο πολυ απο ολες γιατι ειχε πολυ φως και ακομα πιο πολυ γιατι ειχε ενα πολυ ωραιο μπαλκονι.
Τελικα η σημαια του ΝΑΤΟ ηταν εκει. Απλα δεν την προσεξα αμεσως γιατι με τυφλωνε ο ηλιος.
Και η ταπεινη εκκλησια στο αεροδρομιο του Βουκουρεστιου.
Γαβρας
Και μια και αναφεραμε το Γαβρα, να γραψω κατι για εναν απο τους μεγαλυτερους Ευρωπαιους σκηνοθετες, αναφεροντας και τις σημαντικοτερες ταινιες του. 
# Z (1969)
Στην καλυτερη σκηνη της ταινιας o Jean Louis Trintignan ως Σαρτζετακης με πατομπουκαλα, αντιμετωπιζει ψυχρα τους μεχρι προτινος συνεργατες του στη διαλευκανση του "ατυχηματος" και τους ρωταει "Ονομα-Επωνυμο-Επαγγελμα", "NOM-PRENOM-PROFESSION" πριν τους απαγγειλει τις κατηγοριες!
Και τρομερη μουσικη του Μικη (οχι του Μαους).
# Η ομολογια - L'aveu (1970)Εδω ξεσκιζει την κλασικη κομμουνιστικη υστερια ανακαλυψης προδοτων μεσα απο το παραδειγμα ενος Τσεχου υπουργου, που κατηγορειται αδικα για προδοσια και τα ψυχολογικα βασανιστηρια προκειμενου να ομολογησει. Παλι με τον Υβ Μονταν. Παιζει και ο Βασιλης Διαμαντοπουλος.
# Κατασταση Πολιορκιας - État de siège (1972)

# Ειδικο Δικαστηριο - Section spéciale (1975)

# Aγνοουμενος - Missing (1982)

# Hanna K. (1983)
Ισραηλινη δικηγορος υπερασπιζεται Παλαιστινιο σε ισραηλινο δικαστηριο και τον ερωτευεται. Εισαγγελεας ο πρωην συντροφος της.

# Betrayed (1988)

Απολυμενος φρουρος μουσειου (John Travolta) προσπαθει να διαμαρτυρηθει απειλωντας με την καραμπινα τη διευθυντρια του μουσειου. Τα γεγονοτα ομως παρεκτρεπονται λογω της παρουσιας ενος μετριου δημοσιογραφου (Dustin Hoffmann) που βρισκει την ευκαιρια της ζωης του να σωσει την κατεστραμενη καριερα του. Οσοι ειχατε παρακολουθησει live τα γεγονοτα με το Sorin Matej (εγκληματιας Ρουμανος που λεγαμε και πιο πριν) δεν χρειαζεται να το δειτε... Η μαλον τωρα που το ξανασκεφτομαι, επιβαλλεται να το δειτε!
# Αμην - Amen (2002)

# Ο Μπαλτας - Le couperet (2005)

# Παραδεισος στη Δυση - Eden à l'Ouest (2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου