Ημερες (και νυχτες) πολιτισμου

Απο την προηγουμενη Τεταρτη 24.1.2007 (ξεκινωντας με το Αξιον Εστι) και μεχρι τηνΤεταρτη 13.11.2007 η Ευρωπαικη Κεντρικη Τραπεζα διοργανωνει στη Φρανκφουρτη τις πολιτιστικες της ημερες "Kulturtage der europäischen Zentralbank".

Φετος οπως θα καταλαβατε τιμωμενη χωρα ειναι η Ελλαδα.

Ξεκινησα κι εγω να παω χτες να δω στην Alte Oper τον Κακαουνακη με κατι που ειχε σχεση με Μακεδονια ξακουστη του Αλεξανδρου η χωρα, που εδιωξες τους Βουλγαρους (τα Μπαοκια) κι εφερες τα σκουληκια (Αρειανοι που ζειτε μεσ’ στο χωμα, τ’ αρχιδια μας θα παρετε για μια φορα ακομα). Τελικα ειχα κανει λαθος κι εκει που νομιζα οτι θα βρισκομουνα σε συγκεντρωση ομοιδεατων του ΛΑΟΣ και του αρχηγου μας του Χερι-Χερι με τον Καρατζαφερη, βρεθηκα σε συναυλια. Αντι για Κακαουνακη, ειχε Κραουνακη, και αντι για Μακεδονικο ειχε Κωστα Μακεδονα. Βλαστημησα, αλλα μπηκα...


Η τοπικη οργανωση ΛΑΟΣ Φρανκφουρτης της οποιας ειμαι ιδρυτικο μελος, εχει ζητησει απο την ΕΚΤ, να ειναι μονιμα τιμωμενη χωρα η Ελλαδα, γιατι ειμαστε η μοναδικη χωρα που παραγει πολιτισμο, και τιμωμενο προσωπο να ειναι η αγωνιστρια καλιτεχνις Εφη Σαρρη (ξερετε αυτη με τον Ψωλεο Σεξεχασαμε), αλλα τα σιωνιστικα λομπυ μαζι με τους προσκυνημενους προοδευτικους δεν το δεχτηκαν.

Οι Γυφτο-Σκοπιανοι της περιοχης ακουοντας οτι θα τραγουδησει Μακεδονας μαζευτηκαν για να κανουν προπαγανδα, αλλα δεν τους περασε, οπως δε θα τους περασει και στο θεμα της ονομασιας. Ως γνωστο, εχουμε καταφερει με ατρανταχτα επιχειρηματα οπως "Macedonia is Greece! Go learn history, re mounia!" να πεισουμε την παγκοσμια κοινη γνωμη για το δικαιο αιτημα μας να αποφασιζουμε με δημοκρατικα συλαλλητηρια την ονομασια γειτονικων χωρων.

Η συναυλια ξεκινησε με το συγκροτημα Σπειρα-Σπειρα οι οποιοι επαιξαν μελοποιημενα αποσπασματα αρχαιων τραγωδιων μεταφρασμενα σε νεα ελληνικα. Αν ημουν στην Αθηνα,στο Μεγαρο η στο Ηρωδειο δε θα με χαλαγε ιδιαιτερα, αλλα φανταστειτε μια αιθουσα γεματη Gastarbeiter, οι οποιοι φευγοντας μετα τη ληξη της βαρδιας απο τα ανθρακορυχεια και τις φαμπρικες της περιοχης, σκασανε μυτη με τις BMW τους και τις κουστουμιες τους να ακουσουνε ασματα του στυλ “Αν δε μ’ αγαπας, στο διαολο να πας“ και αντι γιαυτο ακουσανε τραγουδια του στυλ “Η Περσεφονη στον Κιθαιρωνα“ με τσιφτετελια και λουλουδοπολεμο...
Κι αυτο για πανω απο μια ωρα, σχεδον μιαμιση. Μετωπικη με 200 στην Autobahn!
Σπειρα-Σπειρα τον καημο μου...

Στο 2ο μερος ηρθε βεβαια το παληκαρι ο Κωστας ο Σκοπιανος (η FYROMιανος η ΠΓΔΜΙωτης η Σλαβομακεδονας) και εριξε τις απαιτουμενες ζειμπεκιες.

Δειτε και το Bahce Ciflik στο σχετικο βιντεακι.

Μετα πηγαμε με το Γιωργακη να επισκεφθουμε στα παρασκηνια τον Κραουνακη και να παραπονεθουμε που δε μας επαιξε τη “Βαλιτσα“, ενα απο τα αγαπημενα μας τραγουδια.

Μας δεχτηκε πολυ ευγενικα και εβγαλε μια ψηφιακη SONY για να φωτογραφισει το Γιωργακη.

“Κυριε Κακαουνακη...“ του λεω
“Οχι, ο Τραγκας ειμαι.“
“Δεν εχει σημασια. Η βαλιτσα δικη σας δεν ειναι?“
“Εμ ποιανου ειναι? Γραφει και το ονομα μου πανω.“
“Οχι αυτη. Το τραγουδι “Η Βαλιτσα“ εννοω. Εσεις δεν το εχετε γραψει?“
“Ναι!“
“Δε μας το ειπατε σημερα. Και ειναι απο τα αγαπημενα μας. Αυτο και ο Ζορμπας!“
“Να σας το παιξω στο πιανο?“ και μας εδειξε το πιανο διπλα στο γραφειο του.
“Το Ζορμπα?“
“Τη βαλιτσα! Δε θελετε τη βαλιτσα?“ (Τελικα ο Κακαουνακης ειναι η ο Φερεντινος ?)
“Αληθεια? Μπορειτε? Ευχαριστουμε!“ ενθουσιασμενος εγω, που ο γιος μου θα ακουγε σπεσιαλ αφιερωση απο τον Κραουνακη.
Και πριν ξεκινησει να του παιξει τη βαλιτσα στο πιανο, αρχισε να του την τραγουδαει του Γιωργακη, ο οποιος το ξερει το τραγουδι απ' εξω και το τραγουδαει οταν το ακουει. Αλλα ηταν η ωρα 11 και βαλε, οποτε ηταν κομματια και με το που αρχιζει ο Κραουνακης
“Μια βαλιτσα, μια σταλιτσα, μ' ενα υφασμα καρω,
βγηκε σ' ολα τα λιμανια, απο κυμματα σωρο...“
πηδηξε στην αγκαλια μου μπηγωντας τα κλαματα. (ο Γιωργακης ετσι, οχι ο Κραουνακης).
“Παμε να φυγουμεεεε! Παμε στη μαμαααα!“

Ολοι γελασαν, τους ευχαριστησαμε και φυγαμε.

Στην εξοδο μου λεει ο Γιωργακης: “Μπαμπα, δεν ειναι εδω η βαλιτσα. Ειναι στο σπιτι.“ “Ναι αγαπη μου, ησυχασε. Κι αυτος δεν ηταν ο Κραουνακης. Ο Κακαουνακης ητανε!“

Παντως περασαμε ωραια και τους περιμενουμε και του χρονου. Μπροστα απο την Οπερα πιασαμε και κουβεντα με τους μουσικους και με τη Σπειρα-Σπειρα. Πολυ καλα παιδια.
Δυο μαλιστα ηταν και Περιστεριωτες.

PS. Να κλεισω μ' ενα βιντεακι που βγαλαμε περσι τετοια εποχη στον Αργυρη (χρονια του πολλα, γιορταζε σημερα). Ενας μπουζουκτσης δοκιμαζε το μπουζουκι του και εριξε μερικες πενιες για το Γιωργακη (1.5 χρονων τοτε).

P.S.2 Κουμπαρα, ευχαριστουμε για τις φωτογραφιες που μας εβγαλες!