Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2007

Πριγκηπονησια

Ειπα να κλεισω τη βολτα στην Πολη με μια κρουαζιερα στα Πριγκηπονησια και να μη σας πρηζω τα παπαρια με μουσεια, τζαμια και δεξαμενες.

Τα Πριγκηπονησια ειναι συνολικα 9 τα εξης 4: Kınalıada ("Πρωτη"), Burgazada ("Αντιγονη"), Heybeliada ("Χαλκη"), και Büyükada ("Πρίγκηπος") σε σειρα αφιξης με το πλοιο, απο δυτικα προς τα ανατολικα. Τα υπολοιπα 5 ειναι πολυ μικρα. Οπως ειπα και σε προηγουμενο post, ονομαστηκαν ετσι, δηλαδη "Πριγκηπων Νησοι" απο τους Βυζαντινους, οι οποιοι τα χρησιμοποιουσαν ως τοπο εξοριας των πριγκηπων συνδιεκδικητων του θρονου, αλλα και αλλων ανεπιθυμητων προσωπων. Οι Τουρκοι τα λενε "Kizil Adalar" (κοκκινα νησια) η απλα Adalar (νησια), εξ'ου και η καταληξη "-ada" σε καθε ονομα. Πως λεμε "barkada", "cantada", "bougada", "fasolada", "klotsopatinada"?


Τα πλοια για την Ασιατικη πλευρα της Πολης, για την κρουαζιερα στο Βοσπορο, αλλα και για τα Πριγκηπονησια φευγουν απο το Eminonü, το λιμανι στην αρχη του Κερατιου, ακριβως μπροστα απο το Sultanahmet.


Διπλα στο λιμανι, στο σιδηροδρομικο σταθμο του Sirkeci τερματιζε το ταξιδι του το Orient Express.
Στην απεναντι πλευρα του Κερατιου, στο Περαν, στο ξενοδοχειο Pera Palas Oteli, μετα απο ενα ταξιδι με το Orient Express η Agatha Christie εγραψε τη "Δολοφονια (η Εγκλημα?, Νομιζω Εγκλημα) στο Orient Express". Το δωματιο 411, στο οποιο εμενε παντα η διασημη συγγραφεας, δε χρησιμοποιειται πια ως δωματιο, αλλα ως μουσειο, για την ακριβεια ενα ειδος αναπαραστασης του δωματιου εκεινης της εποχης. Στο ιδιο ξενοδοχειο εχουν μεινει παρα πολλοι διασημοι, π.χ. η Ματα Χαρι και η Γκρετα Γκαρμπο κλπ. Photos απο το oteli yok.
Απο το σταθμο του Sirkeci ξεκιναει και το τραινο για τη Θεσσαλονικη (Selanik τη λενε τα καρντασια) οπως φαινεται στην τεταρτη σειρα του πινακα. Süper Express, μονο 11,5 ωρες κανει. Αυτα εχει η ελληνοτουρκικη συνεργασια.



Και πανω στο πλοιο για Πριγκηπονησια. Τσιτσο, το λιμανι φευγει!
Η μερα ξεκινησε με ομιχλη και δροσουλα που μετατραπηκε σε κρυο πανω στο πλοιο. Η διαδρομη ομως με αυτη την εικονα της Πολης ηταν πολυ ωραια. Σε καποιον απο αυτους τους μωλους εχει γυριστει και η σκηνη με την ομπρελα του Βοσπορου απο την Πολιτικη Κουζινα.




Kınalıada ("Πρωτη")

Το πρωτο νησι ειναι η "Πρωτη". Απολυτως τιποτα το ιδιαιτερο, εκτος απο τις ειδυλιακες κεραιες στην κορφη του λοφου, που θμιζουν τα Τουρκοβουνια στο Γαλατσι. Αληθεια, τα Τουρκοβουνια γιατι τα λενε ετσι?







Burgazada ("Αντιγονη")

Το δευτερο νησι ειναι η "Αντιγονη". Δεν εχει σχεση με το αρχαιο δραμα. Εδω πρωτοεχτισε εναν πυργο o Δημητριος ο Μακεδων. Οχι το καρντασι ο Σαλονικιος που σκοτωσε το δρακο του Σειχ-Σου και εγινε αγιος, αλλα ενας απο τους διαδοχους του Αλεξανδρου. Ο Δημητριος ονομασε το νησι προς τιμην του πατερα του, του Αντιγονου του Μονοφθαλμου, αλλα οι Τουρκοι το μετονομασαν σε Burgazada. Δηλαδη, το νησι (ada) του Πυργου (Burgaz).

Τωρα που λεμε για ονοματα εχω παλι μπερδευτει. Οταν οι κακοι γειτονες (οι πανω αριστερα)μας κλεβουν το ονομα και το χρησιμοποιουν, τους κατηγορουμε οτι κλεβουν την ιστορια μας. Οταν οι αλλοι κακοι γειτονες (οι πανω δεξια) το αλλαζουν σε δικο τους (π.χ. απο Κωνσταντινουπολη σε Istanbul), τους κατηγορουμε κι αυτους οτι κλεβουν την ιστορια μας. Κατι πρεπει να κανουμε μ' αυτους τους γειτονες, γιατι οτι και να κανουν, εμεις θα τους κατηγορουμε. Και μαλον το κανουν επιτηδες για να μας τσαντιζουν συνεχεια. Κι εμεις οταν ειμαστε πιτσιρικια και παιζαμε μπαλα στη γειτονια, παντα πεταγαμε τη μπαλα στο παραθυρο του στριμενου γειτονα που εβγαινε και μας κυνηγουσε σε κατασταση υστεριας. Και οσο πιο πολυ μας κυνηγουσε, τοσο πιο πολυ του την πεταγαμε. Αντε τωρα να περασει ο τσαμπουκας σε παιδια 10-12 χρονων. Χαμενος κοπος. Θα σου γαμησουν τη ζωη. Τοτε καθε γειτονια ηταν γεματη παιδια που επαιζαν στο δρομο. Ο δρομος δεν ηταν γεματος αυτοκινητα. Οι γονεις μας δε φοβοντουσαν μη μας κλεψουν οι Αλβανοι (τοτε φοβοντουσαν τους γυφτους και πιο παλια τους Εβραιους) και δε μας κραταγαν με το ζορι σπιτι για να δουμε τον Ψινακη στην τηλεοραση η να παιξουμε Playstation (Αtari τοτε). Κι εμεις παιρναμε τα καφασια του Κυρ Μητσου του μαναβη και παιζαμε μπαλα. (Πωπω εχω γινει πολυ ρετρο, μιλαω σαν παππους). Κι οταν βαριομασταν και η μπαλα δεν πηγαινε κατα λαθος στο παραθυρο του γειτονα, τη στελναμε εμεις επιτηδες. Τελικα μηπως ολες οι χωρες της περιοχης (συμπεριλαμβανομενης και της δικιας μας) ειναι ο στριμμενος γειτονας, που περιμενει να του πεταξουν τη μπαλα, γιατι δεν εχει με τι αλλο να ασχοληθει? Ερωτηση εκανα. Μην παρεξηγηθουν οι εθνικοσοσιαλιστες πατρωτες, παρακαλω.


Ουτε στην Αντιγονη κατεβηκαμε. Δεν εδειχνε και τιποτα το ιδιαιτερο. Βασικα το μονο ενδιαφερον που φαινοταν απο το πλοιο ηταν μερικες ταβερνες στο λιμανι και η Χαλκη, το επομενο νησι που ηδη φαινοταν κοντα μας.




Heybeliada ("Χαλκη")

Το τριτο κατα σειρα νησι και το δευτερο μεγαλυτερο των Πριγκηπων Νησων. Εδω βρισκεται η Σχολü Ναυτüκων Δοκüμων (φωτος δεν εβγαλα γιατι απαγορευοταν και δεν ηθελα να περασω την υπολοιπη ζωη μου σε τουρκικη φυλακη, αν και το 4 Seasons το εχουν σουλουπωσει απο την εποχη που περνουσαν τα εξπρες του μεσονυχτιου απο κει).

Εδω στη Χαλκη βρισκεται και η ονομαστη Θεολογικη Σχολη, η οποια δεσποζει στην κορυφη του λοφου.

Εδω, στο τριτο και μεγαλυτερο (μεχρι το επομενο) νησι, κατεβηκαμε. Και μετα απο λιγο περπατημα βρεθηκαμε μπροστα απο τη σιδερενια πορτα της Σχολης. Κλειστα. Θα ανοιγε μετα απο 2 ωρες. Σιγα μην περιμενω, σκεφτηκα. Χτυπησα το κουδουνι και ηρθε ενας τυπος. Φαινοταν ευγενικο παλουκαρι. Toν ρωταω "Μιλας ελληνικα?". Με κοιταει. "Anybody speaks greek here?" Με ξανακοιταει. "Yunan re mlk! Speak Yunan?" "A, yunaaan!" ειπε και φωναξε καποιον. Ηρθε ενα νεο παιδι γυρω στα εικοσι.
"Ελληνικα μιλας?" του λεω.
"Ναι!"
"Να μπουμε?"
"Ανοιγουμε σε 2 ωρες."
"Να περιμενουμε 2 ωρες?"
Σκεφτεται λιγο. "Οχι, μπειτε!"

Και μπηκαμε. Ελληνας της Πολης. Ξεχασα πως τον ελεγαν. Πολυ καλο παιδι, μας ξεναγησε, και μας μιλησε για τους εναπομειναντες Ελληνες της Πολης, που ειναι καμια χιλιαρια και το 90% ειναι πανω απο 70 χρονων.
Μας εδειξε το νεκροταφειο με τους ταφους των παπαδων.

Την εκκλησια.

Και τη Σχολη.

Και μας ανοιξε να μπουμε και μεσα.

Η Σχολη ειναι κλειστη απο το 1971 καθως το τουρκικο κρατος δεν επιτρεπει τη λειτουργια ιδιωτικων πανεπιστημιων (οπως και το πρωτοπορο ελληνικο). Η Ευρωπαικη Ενωση και η Αμερικανικη Γερουσια εχουν εκδοσει ψηφισματα που ζητουν την επαναλειτουργια της Σχολης. Το 1998 ο προεδρος Κλιντον (η Πλυν' τον? Πως τον λεγανε ρε παιδια αυτο τον αψηλο γκριζομαλλη που επαιζε σαξοφωνο και γουσταρε τα πουρα και τις χοντρες?) κατα την επισημη επισκεψη του στην Πολη ζητησε προσωπικα απο τον τουρκο προεδρο Ντεμιρελ να ανοιξει τη Σχολη και ο (Γκα)Ντεμιρελ συγκινημενος αναρωτηθηκε γιατι τον τρωγαν ολη μερα και τα 'ξυνε. Ο Κλιντον δεν καταλαβε το υπονοουμενο και χαρουμενος εφαγε ενα γιαουρτλου κεμπαμπ κι ενα μπακλαβα και συνεχισε το τουριστικο ταξιδι του για να επισκεφθει κι αλλες τριτοκοσμικες χωρες (ναι περασε κι απο μας, δε θυμαστε?). Παντως υπαρχουν σοβαρες ελπιδες οτι η Σχολη θα ξανανοιξει, καθως τα καρντασια προκειμενου να μπουν στην ΕΟΚ κανουν μεχρι και tsibuk-lukum στους Ευρωπαιους που τους επισκεπτονται για να διαπιστωσουν την προοδο τους. Τι καλα που δεν ειμαστε μουσουλμανοι! Εμας μας πηραν χωρις εξετασεις λογω μοριων, που ειχαν μαζεψει οι αρχαιοι ημων προγονοι. Τα καρντασια θα περασουν απο ΑΣΕΠ και στο τελος θα τους κοψουν γιατι δεν ειναι γαλαζια παιδια.

Το νησι παντως ειναι καταπληκτικο. Τοσο κοντα στην τεραστια πολη κι ομως τοσο μακρυα. Και τοσο ησυχο. Α, τα αυτοκινητα απαγορευονται. Οχι οπως στους πεζοδρομους της Αθηνας. Απαγορευονται τελειως. Και νομιζεις οτι βρισκεσαι στη δεκαετια του 50. Και τα σπιτια ξυλινα.

Και αλλη μια εκκλησια κοντα στο λιμανι.


Στο λιμανι ηταν πολυ ωραια. Θυμιζε λιγο Αιγινα η Πορο σε μερα με λιγη κινηση. Ενας πιτσιρικας γυρω στα 15-16 κυκλοφορουσε με ενα τεραστιο ταμπλα με κουλουρια στο κεφαλι και τα πουλουσε. 2-3 αλλοι, προφανως φιλαρακια του, τον τσιγκλαγαν συνεχεια για να του πεσουν τα κουλουρια, αλλα δεν τα καταφερναν. Ο τυπος ειχε φοβερη ισορροπια. Ενας αλλος πιτσιρικας, αυτος γυρω στα 10, πανω σε ενα μικρο τριτροχο ποδηλατο κυνηγουσε ολη την ωρα σαν καμικαζι ενα γατακι. Φωτος εβγαλα, αλλα με την αλλη καμερα (slides δηλαδη). Γενικα ηταν η τελευταια φορα που βγηκα παγανια με 2 καμερες (μια απλη ψηφιακη και μια ρεφλεξ αναλογικη). Μετα πηρα την ψηφιακη ρεφλεξ (DSLR) και ησυχασα. Απο τη γκρινια του ετερου ημισεως. Τωρα η παλια αναλογικη Canon EOS 50 σκουριαζει σε ενα συρταρι.



Büyükada ("Πρίγκηπος")

Το μεγαλυτερο νησι. Οταν φτασαμε ηταν ανω-κατω. Ασφαλτοστρωναν τους κεντρικους δρομους για το Πασχα, με αποτελεσμα φοβερη φασαρια και βρωμα απο την πισα που απλωνοταν παντου. Στο λιμανι ειχε μια συγκεντρωση, κατι σαν πολιτιστικη εκδηλωση για γυναικες. Μιλαμε, για πολυ μαντηλα! Ειπαμε να παρουμε μια απο τις αμαξες για βολτα, αλλα απο τη μια δε γουσταρω αμαξες και αλογατα, απο την αλλη οι υπερβολικες (τουλαχιστον για τουρκικα δεδομενα) τιμες και ο λιγος χρονος που ειχαμε, μας αποθαρρυναν και τελικα μειναμε κοντα στο λιμανι.

Παντως εχει πολυ ωραια σπιτια. (Η φωτο δεν ειναι δικια μου)



Τι μαγαζι ειναι αυτο ρε παιδια? Μπορει καποιος να μεταφρασει?



Στην Πριγκηπο (Büyükada) ζει και ενας απο τους μεγαλυτερους θρυλους του τουρκικου ποδοσφαιρου ο Lefter Küçükandonyadis. Αν το ονομα φερνει λιγο προς Ελλαδα, ναι οντως, ο Λευτερης Αντωνιαδης ειναι Ελληνας. Το Küçük του το κολλησαν οι Τουρκοι. "Küçük" (κουτσικο) σημαινει "μικρο" σε αντιθεση με το "Büyük"(μπουγιο) που σημαινει "μεγαλο".

Ο Λευτερης επαιξε στη Fenerbahçe (φαινεται κι απο τη φανελα πανω) και στη δεκαετια του 50 θεωρειτο απο τους καλυτερους παικτες στον κοσμο. Επαιξε και στη Φιορεντινα, αλλα και στην ΑΕΚ στο τελος της καριερας του, ενω καποια εποχη εγινε προπονητης στο Αιγαλεω.


Τελικα δεν πηγαμε στην εκκλησια του Αη-Γιωργη, η οποια γεμιζει κοσμο ανημερα της γιορτης, οχι μονο με Ελληνες αλλα και με παρα πολλους Τουρκους. Ειναι η εκκλησια που δειχνουν καμια φορα στις ειδησεις, που οι πιστοι Χριστιανοι και Μουσουλμανοι αφηνουν κομματια απο υφασμα στα φυτα του δρομου που ανεβαζει στην εκκλησια (κανα μισαωρο τουλαχιστον ποδαροδρομος απο το λιμανι).
Απλα κατσαμε σε ενα απο τα μικρα ταβερνακια της παραλιας με θεα την Ασιατικη πλευρα.
Διακρινεται και η Ιερα Βιβλος του τουριστα, το Lonely Planet.
Εχουμε και λεμε: Salata, Ekmek, Döner, Dolma, Pirzola, Köfte, Kokorec, Kebab, Mantar, Kalamar, Ahtapot, Levrek, Tsipura, Portokal, Lahmacun, Pide, Lokum, Baklava, Kadayif, Pastürma, Raki.
"Here is the english menu, sir!"
"I don't think we need it, arkadas!"


Η αιθουσα αναμονης για το πλοιο στο λιμανι.



Και στην επιστροφη περναμε απο Sükü Saracoglou, το γηπεδο της Fenerbahce. Εδω που επαιζε ο Lefter...



To Kiz Kulesi. Ο Πυργος της Παρθενου.

Εδω ειναι κρυμμενη η βομβα του κακου Robert Carlyle στο προ-προτελευταιο (και ισως το καλυτερο με τον Pierce Brosnan) James Bond "The World is not enough". Αν δεν το εχετε δει, να σας ενημερωσω οτι προς μεγαλη σας εκπληξη η βομβα δε σκαει, γιατι την προλαβαινει ο Pierce. Ουτε η σεξοβομβα της ταινιας σκαει, γιατι την περιλαβαινει ο Pierce και της κανει "piercing"στο τελος της ταινιας. Αλοιμονο! Ενω ο επομενος Bond μας τα χαλαει σ' αυτο το θεμα.

Και απο πισω σκαει μυτη το Aegean Legend της Arcadia.

Μη στραβωνετε παιδια. Αυτο ειναι δικο μας. Ελληνικο.



Μπλε Τζαμι και Αγια Σοφια.


Μπλε Τζαμι.


Αγια Σοφια.


Κερατιος by night.

Και μονο για τις παραπανω εικονες αξιζει να πατε σ' αυτη την φανταστρουμφικη πολη. Στην Πολη με τη μεγαλυτερη ιστορια απο καθε αλλη και τη μακρυτερη (ενταξει, οχι παντα ειρηνικη) συνυπαρξη διαφορετικων λαων και πολιτισμων. Να πατε κι ασ' την εχουν τωρα οι οχτροι! Sorry, αλλα δε μπορω να περιμενω να μας την ξαναφερει ο Καρατζαφερης. Αυτος τωρα εχει το Μακεδονικο. Οχι, πως δεν ειναι ικανος να λυσει ολα τα προβληματα ο πατριωτης, αλλα θελει λιγο χρονο. Κι αν ειστε και λιγο εθνικοσοσιαλιστες, δηλαδη πατριωτες και φοβαστε μην πατε και στραβωσετε με τους Τουρκους που θα δειτε, πηγαιντε μωρε! Αφου και εδω να κατσετε (οπου κι αν ειναι το εδω) θα στραβωσετε ετσι κι αλλιως. Εκει θα φατε τουλαχιστον κι εναν μπακλαβα πολιτικο και θα γλυκαθειτε...

Ασε που εχει παντου τουρκομανουλα. Δεν ειναι ομως ολα ετσι "γενναιοδωρα". Κι οπως μου ειχε πει εμπιστευτικα ενας ταριφας σε μια διαδρομη, οταν μπανισε καλοκαιριατικα ενα γκομενακι: "Φφφφφφφ, μεγαλε! Το ειδες το μουνακι? Πολυ καλο ε? Και πολυ καυλωτικο ντυσιμο. Ξερεις εμενα δε μ' αρεσει το τελειως γυμνο. Πρεπει να κρυβει και κατι. Αλλιως δεν εξαπτει τη φαντασια!"

Μεγαλε ταριφα! Φιλοσοφε! Επειδη δεν προκανω (που ελεγε κι ο Χαριλαος) να γραψω ενα post για τους ταριφες που εχω συναντησει στη ζωη μου, σου αφιερωνω ενα τουρκομανουλο, οχι τελειως γυμνο για να σου εξαψει λιγο τη φαντασια...

Μηπως εισαι και γαυρος? Γιατι αραγε εχω την εντυπωση οτι ολοι (μα ολοι) οι ταριφες στην Αττικη ειναι γαυροι?

Güzel Hanum!

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

είμαστε Κωσταντινούπολη , και αύριο λέμε να πάμε στα Πριγκηπόννησα, μας έκανες να χαμογελάσουμε και μας έδωσας μια ιδέα για το τι θα δούμε. Ευχαριστούμε!!!

nikos είπε...

Den xero an diavasate to post me fotografies i horis. Malon horis, yiati ta links ehoun spasei edo kai kammia vdomada kai de vrika akri. Pantos tha vro mia lysi, yiati horis photos to blog einai miso...

Nikos